Przyjaciele Julie..

...to Ln, Garou i Patrick
:)
A serio, to tytuł singla promującego EPkę, a potem trochę przełożony album Julie, który, jak już pisałam, miał być w październiku. No nadal go nie ma, Capital ma nadal problemy z udostępnieniem EPki na iTunesie, na razie singiel można kupić na Amazonie i posłuchać na Deezerze, o tutaj.

Julie już robi promocję singlowi w kolejnych programach telewizyjnych, więc trzeba i tej piosence, w której Julie muzycznie i tekstowo wraca do swoich najlepszych płyt, czyli Comme Vous, zrobić promocje:)
On a passé l'épreuve des années d'insouciance
Sans trop de cicatrices, on en garde le vertige
On assiste au marriage de nos premiers amis
On a entendu dire les enfants ont grandi
Le bonheur a sa place, au bord de nos yeux
Certaines peines ont aussi déposé quelques traits
Et le sourire aux lèvres on évoque notre enfance

On a vraiment rien vu venir
En quelque battements de cils
Comme le temps passe, la vie défile
On a tellement de souvenirs
On a vraiment rien vu venir
En quelque battements de cils
On se retrouve devant la glace
Déjà trente ans de souvenirs
Déjà trente ans de souvenirs

Des amis pour la vie, une histoire pour toujours
On s'était tout promis, on a tenu le coup
Mais il y a eu la vie, et puis, son très long court
Les années sont passés, des amis sont partis
Les autres sont restés, de nouveaux sont venus
On a été heureux et quelque fois déçu
On imaginait pas, si souvent pardonné
REF:Les années passent, les amis restent,
La vie défile

Przetrwaliśmy próbę lekkomyślnych lat
Bez zbyt wielu blizn, zapamiętamy ból głowy
Byliśmy na ślubach naszych pierwszych przyjaciół
Widzieliśmy jak dojrzewają ich dzieci
Szczęście ma swoje miejsce, na brzegu naszych oczu
Niektóre smutki zostawiły rysy
A uśmiech pokazuje nasze dzieciństwo

Naprawdę się tego nie spodziewaliśmy
W kilku mrugnięciach
W miarę upływu czasu nasze życie paraduje
Mamy tyle wspomnień
Naprawdę się tego nie spodziewaliśmy
W kilku mrugnięciach
Znajdujemy się w lustrze
Już 30 lat wspomnień

Przyjaciele na całe życie, historia na zawsze
Dużo sobie obiecywaliśmy, dotrzymaliśmy obietnic
A potem zdarzyło się życie, i nie tak długo potem
Lata przeminęły, przyjaciele odeszli
Reszta została, nowi przybyli
Byliśmy szczęśliwi i kilka razy rozczarowani
Nie wyobrażaliśmy sobie, tak często przebaczać
Lata przemijają, przyjaciele zostają
Życie idzie w paradzie..


A ja nie mogę się doczekać aż tą piosenkę usłyszę na żywo w marcu :)

Gainsbourg czyli niezrozumiany geniusz.

Niezrozumiany poza Francją, tak myślę.Tam jest bardzo doceniany.

Jest kilka osób, których teksty ciężko się tłumaczy z powodów gier językowych. Mylene Farmer, też ta pisząca dla Alizee, nawet Moi-Lolita ma kilka kontekstów. Jacques Brel. Z nowszych nawet Stromae.
Ale największych problemów zawsze dostarcza Gainsbourg.

Gainsbourg na pierwszy rzut oka to podstarzały erotoman, na dodatek brzydki. Znany z nagrania 'erotycznej ' piosenki najpierw z Bridgitte Bardot, potem z Jane Birkin.

A to niecała prawda.

Gainsbourga cenię bardzo, za te gry językowe właśnie.
Po przeczytaniu biografii Angielki Sylvie Simmons jeszcze bardziej.
Za teksty, za te miliony piosenek które pisał.
Za to, że wkręcił France Gall mówiąc je że śpiewa piosenkę o lizakach, gdy on miał na myśli.. no, sami się domyślcie.

Że potrafił napisać piosenkę, która wygrała Eurowizję

A potem album konceptowy, jeden z najlepszych w muzyce francuskiej

Pisał takie perełki jak La javaneise i Comme un boumerange

by za chwilę zająć się reggae.

Serge nie był święty, nigdy. Ale z biografii Simons wyłania się obraz człowieka perfekcjonisty, człowieka super nieśmiałego, który kochał swoją rodzinę i wszystkie dziewczyny. Co najważniejsze był autentyczny.
Serge był Artystą przez duże A. Oprócz mruczenia do mikrofony malował, był aktorem i reżyserem.. nawet reklam. Wszystko dla niego było ważne, ciekawe, intrygujące. Jeśli był doceniany, cieszył się jak dziecko. Jeśli nie, wpadał w depresję. Tak mają tylko geniusze.
Francuski do dziś nie ma takiej siły przebicia, i dlatego muzyka Gainsbourga nie jest tak popularna jak artystów angielskojęzycznych. Dlatego biografię napisaną przez Simmons warto przeczytać. Nawet nie znając francuskiego posłuchać płyt żeby z coraz to kolejną płytą dziwić się, że to cały czas ten sam artysta pisał tą muzykę.
A jak ktoś już zna francuski - nie można nie docenić jego gier, jego tekstów.

Joyeux Noel!!

Zdrowych spokojnych Świąt Bożego Narodzenia!!

Magia Świąt ze strasznym Wilkołakiem

No sami wiecie że on nie taki straszny.
Garou pochodzi z Quebecu,a nie z Francji i ma rację że we Francji nie ma zwyczaju wydawania płyt na Gwiazdkę. Francuzi są mega 'tolerancyjni', i nawet słowo Noel już od kilku lat nie przechodzi im przez gardła - tylko Szczęśliwych Świąt Końca Roku.
Jednak i w Stanach, i w Kanadzie, i u nas takie płyty wydawane są co roku w ilościach hurtowych, i Garou postanowił pojechać na sukcesie jeszcze z The Voice i pobawić się w Mikołaja. Kilka choinek zostało dostarczonych do telewizji i radia, taka promocja sprawiła, że jego płyta z coverami piosenek świątecznych jest na pierwszym miejscu płyt anglojęzycznych w Kanadzie, a we Francji jest platynową.

W stylu bluesowym, R&B, przerobił m.in. White Christmas, 12 days of Christmas, Vive le vent - i ja wiem, że u mnie będzie grała ta płyta na przemian z piosenkami Bubble, Bruno Pelletiera - Adeste fideles jest cudowne <3

i Celine Dion.
A Garou był też patronem akcji Telethon - próbując tłumaczyć ją Polakom, mówimy z Sandrą że to taki WOŚP, u nich dla dzieci z chorobami genetycznym. Przez 24 godziny ludzie dzwonią i wpłacają datki. Oprócz tego cały czas jest koncert, patron akcji też odbiera telefony, i ogólnie angażuje się i nagrywa piosenkę, z której cały dochód idzie na akcje. Garou nagrał cover Old Toy Trains nagraną w 1967 przez Rogera Millera, a potem nagraną po francusku jako Petit Garcon przez Graema Allwrighta i potem Nanę Mouskouri. W wykonaniu Kanadyjczyka i chorego chłopca Ryan'a w dzień Telethonu piosenka była na pierwszym miejscu na iTunesie. T

Tekst jest dosyć prosty, także...

Le jour de clarté Dans son manteau rouge et blanc Sur un traîneau porté par le vent Il descendra par la cheminée Petit garçon, il est l'heure d'aller se coucher Tes yeux se voilent Ecoute les étoiles Tout est calme, reposé Entends-tu les clochettes tintinnabuler ? Et demain matin petit garçon Tu trouveras dans tes chaussons Tous les jouets dont tu as rêvé Petit garçon il est l'heure d'aller se coucher

Dzień światła W swoim czerwonym i białym płaszczu Sanie mkną pod wiatr On przejdzie przez komin Mały chłopcze,nadszedł czas by pójść spać Zamknij swoje oczy Posłuchaj gwiazd Wszystko jest tak spokojne, odpocznij Czy słyszysz dźwięki dzwonów? Jutro o poranku, chłopcze Znajdziesz w swoich kapciach Wszystkie zabawki o jakich marzyłeś Mały chłopcze,nadszedł czas by pójść spać

Czy Garou zaśpiewa swoje piosenki w Polsce? Szczerze w to wątpimy, bo primo: płyta nie jest i raczej nie będzie wydana u nas, secundo: w kwietniu to zmieni Jingle Bells na Eggs jingling.. Chociaż, jeśli któreś Święta muszą być białe, a Gwiazdka nie będzie, to może zaśpiewa I'm dreaming of a white.. Easter :)
A o właśnie tu możecie kupić bilety na koncerty Garou w marcu. 6 koncertów w całej Polsce!
Mając nadzieję, że w Moim Mieście nie odwołają...:)
Psyt, ostatnio podawałam link do fanpage bloga, który możecie lajkować. No, i się rąbnęłam w linku. Tu, prawdziwy.La musique que blog. Chodźcie, chodźcie, bo 36 to na razie słaby wynik :)

Nadal oddycham....

Czyli uwielbiam Corsona.

Alaina Cordiera, bo takie jest prawdziwe nazwisko Corsona, znam od kilku lat. Moi znajomi z Francji mieli go w fejsbukowych friendach, na youtubie można znaleźć jego występy z francuskich musicali, czyli Belles belles belles i Romeo&Juliette, gdzie był dublerem.

W 2012 Alain po latach pisania dla innych wypuścił swoją pierwszą piosenkę, po angielsku We will come again. Oglądałam ten teledysk - krótki filmik - z zachwytem. Znowu - nie ma mocnego głosu, ale wszyscy krytycy mają rację porównując jego styl śpiewania do Bono czy wokalistów innych angielskich rockowych zespołów.
No powiedzcie sami, jak można się nie zachwycić?

Po dwóch latach w końcu wyszła EPka - na album 11 piosenkowy musimy czekać jeszcze miesiąc. Na EPce znalazł się utwór Raise me up - nie, nie cover Josha Grobana. Zdecydowanie inny.

Połączenie francuskich zwrotek z angielskim wzmocnionym chórem refrenem robi takie wrażenie, że od tej piosenki nie można się oderwać. Jakby Corson przedostał się do polskich mediów... zrobiłby karierę jak Indila. Według mnie. Zresztą, większość francuskojęzycznych artystów powinno robić karierę na całym świecie..
Dzięki supportom przed Calogero, Boy George, Imagine Dragons Alainowi udało się przebić, tak że słuchając francuskiego radia spokojnie można się natknąć na jego piosenki. Bardzo się z tego cieszę, bo jest naprawdę wartościowym artystą.

Encore je tombe La chute est longue Je dors éveillé Des lumières sombres Eclairent les ombres Des rêves oubliés Au loin tu m'appelles Les mots se répètent Lentement La voix des sirènes M'attire et m'entraîne Vers le fond Come raise me up Wake me up Take me to the light Raise me up Wake me up Wake me up  Encore je plonge Ta voix m'inonde Comment respirer A contre sens Dans l'ambulance Je te sens tout prêt Ta voix me réveille Comme un goût de ciel Sur ma peau Je te suis Reste près de moi Retiens-moi, je respire encore Reste là Si je retombe, je retombe

Nadal spadam Opadanie jest długie Czujnie śpię Ponure światło Rozświetla cienie Zapomnianych snów Z daleka mnie wołasz Słowa się powtarzają Powoli Głos syreny Mnie przyciąga i zabiera za sobą Do głębi Chodź, podnieś mnie Obudź mnie, zabierz do światła Podnieś mnie, obudź mnie, obudź mnie Nadal topię się Twój głos mnie zalewa Jak oddychać? W przeciwnym kierunku W karetce Czuję Cię tuż obok Twój głos mnie budzi Jak kawałek nieba Na mojej skórze Podążam za Tobą Zostań obok mnie Trzymaj mnie, nadal oddycham Zostań tu Jeśli znowu upadnę, znowu upadnę

Lista rzeczy mechanteuse...

Czas przypomnieć trochę mających już kilka lat,ale cały czas tak samo chwytających za serce piosenek.
Rose nie ma mocnego głosu, ale na pewno nie fałszuje i potrafi śpiewać. Wraz ze swoją gitarą i tekstami, które sama pisze, jest świetną auteur-compositeur. A śledzić Rose na Twitterze, zwłaszcza jak komentuje różne programy telewizyjne- ubaw po pachy. Mechanteuse - czyli podła piosenkarka - podbija statystyki.:)
A jej pierwszym hitem było La liste...:)

Aller à un concert Repeindre ma chambre en vert Boire de la vodka Aller chez Ikea  Mettre un décolleté Louer un meublé Et puis tout massacrer Pleurer pour un rien  Acheter un chien Faire semblant d'avoir mal Et mettre les voiles Fumer beaucoup trop Prendre le métro Et te prendre en photo Jeter tout par les fenêtres T'aimer de tout mon être Je ne suis bonne qu'à ça Est ce que ça te dé-çoit ? J'ai rien trouver de mieux à faire et ça peut paraître bien ordinaire et c'est la liste des choses que je veux faire avec toi Te faire mourir de rire  Aspirer tes soupirs M'enfermer tout le jour  Ecrire des mots d'amour Boire mon café noir Me lever en retard Pleurer sur un trottoir Me serrer sur ton coeur Pardonner tes erreurs Jouer de la guitare Danser sur un comptoir Remplir un caddie Avoir une petite fille Et passer mon permis Je sais je suis trop naïve De dresser la liste non exhaustive De toutes ces choses que je voudrais faire avec toi T'embrasser partout S'aimer quand on est saouls Regarder les infos Et fumer toujours trop Eveiller tes soupçons Te demander pardon Et te traiter de con Avoir un peu de spleen Ecouter Janis Joplin Te regarder dormir Me regarder guérir Faire du vélo à deux Se dire qu'on est heureux Emmerder les envieux.

Pójść na koncert Odmalować pokój na zielono Pić wódkę Pójść do Ikea Nosić dekolt Wynająć umeblowane mieszkanie a później wszystko zmasakrować Płakać o nic Kupić psa Udawać że boli Postawić żagle Palić zbyt dużo Pojechać metrem I zrobić Ci zdjęcie Wyrzucić wszystko przez okno Kochać Cie z całych sił Jestem dobra tylko w tym Czy to Cie rozczarowuje? Nie znajduje nic lepszego do robienia I to może wydawać się takie zwyczajne To jest lista rzeczy które chce zrobić z Tobą Sprawić, ze umrzesz ze śmiechu Oddychać Twoimi westchnieniami Zamykać się cały dzień Pisać słowa miłości Pić czarną kawę Wstawać spóźniona Płakać na chodniku Opiąć się na Twoim sercu Wybaczać Ci błędy Grać na gitarze Tańczyć na ladzie Wypełnić koszyk Mieć córeczkę I zdać prawo jazdy Wiem, jestem zbyt naiwna Tworząc listę nas wyczerpującą Wszystkich rzeczy, które chciałabym zrobić z Tobą Całować Cię wszędzie Kochać się kiedy jesteśmy pijani Oglądać wiadomości I palić zawsze za dużo Wzbudzić twoje podejrzenia Prosić Cie o przebaczenie  I nazywać Cie głupkiem Mieć troszkę chandrę Słuchać Janis Joplin Oglądać jak śpisz Patrzeć na siebie powracającą do zdrowia Jeździć na rowerze we dwoje Mówić sobie, że jesteśmy szczęśliwi Mieć w nosie zazdrośników

Rose na Twitterze: @rosekeren 

Zaz na Champs-Elysees

Je m'baladais sur l'avenue Le coeur ouvert a l'inconnu J'avais envie de dire bonjour A n'importe qui N'importe qui ce fut toi Je t'ai dit n'importe quoi Il suffisait de te parler Pour t'apprivoiser Aux Champs-Élysées Aux Champs-Élysées Au soleil, sous la pluie A midi ou a minuit Il y a tout ce que vous voulez Aux Champs-Élysées Tu m'as dit "J'ai rendez-vous Dans un sous-sol avec des fous Qui vivent la guitare a la main Du soir au matin" Alors je t'ai accompagnée On a chanté, on a dansé Et l'on n'a meme pas pensé A s'embrasser Hier soir deux inconnus Et ce matin sur l'avenue Deux amoureux tout étourdis Par la longue nuit Et de l'Étoile a la Concorde Un orchestre a mille cordes Tous les oiseaux du point du jour Chantent l'amour

Przechadzałam się po alei Serce otwarte dla nieznajomego Miałam ochotę powiedzieć dzień dobry komukolwiek Komukolwiek i to byłeś Ty, Powiedziałam Ci cokolwiek Wystarczyło z Tobą porozmawiać żeby Cię oswoić Na Champs-Elysees na Champs-Elysees W słońcu, w deszczu, w południe czy o północy Tam jest wszystko czego chcecie, na Champs-Elysees Powiedziałeś mi :"Mam spotkanie, w podziemiu, z wariatami Którzy żyją z gitarą w ręku od wieczora do rana Więc ja Ci towarzyszyłam, śpiewaliśmy, tańczyliśmy I nawet tam nie myśleliśmy o całowaniu Wczoraj wieczorem dwoje nieznajomych i tego ranka na alei Dwoje zakochanych, roztargnionych przez długą noc I od Gwiazdy do Concorde orkiestra na tysiąc strun Wszystkie ptaki od świtu wyśpiewują miłość.

Tym razem do coveru baaaardzo znanej piosenki Joe Dassina Zaz zdecydowała się zrobić teledysk.
U nas płyta Paris zadebiutowała na 15 miejscu.

Historia miłosna Indili...

Nowy teledysk Indili, tym razem w klimacie świątecznym - tak, już, o Garou, który wydaje płytę z piosenkami świątecznymi - też będzie! - sprawia, że znowu pojawia się ona na blogu. Wchodź, Indila, posłuchajmy i poczytajmy co masz do powiedzenia :)

Oczywiście blogspot nigdy nie znajduje klipów z Vevo, więc to nagranie z RTL-u..
Tu:

Zapowiedź klipu, znajdźcie na jutubie cały, bo jest słodki!

L’âme en peine Il vit mais parle à peine Il l'attend devant cette photo d'antan Il, il n'est pas fou Il y croit c'est tout Il la voit partout Il l'attend debout Une rose à la main À part elle il n'attend rien Rien autour n'a de sens Et l'air est lourd Le regard absent Il est seul et lui parle souvent Il, il n'est pas fou Il l'aime c'est tout Il la voit partout Il l'attend debout Debout une rose à la main Non, non plus rien ne le retient Dans sa love story Dans sa love story Dans sa love story Sa love story  Prends ma main Promets-moi que tout ira bien Serre-moi fort Près de toi je rêve encore Oui, oui je veux rester Mais je ne sais plus aimer J'ai été trop bête Je t'en prie, arrête Arrête, comme je regrette Non, je ne voulais pas tout ça  Je serai riche Et je t'offrirai tout mon or Et si tu t'en fiches Je, je t'attendrai sur le port Et si tu m'ignores Je t'offrirai mon dernier souffle de vie Dans ma love story Dans ma love story Dans ma love story Ma love story Une bougie Peut illuminer la nuit Un sourire Peut bâtir tout un empire Et il y a toi Et il y a moi Et personne n'y croit Mais l'amour fait d'un fou un roi Et si tu m'ignores J'me battrai encore et encore C'est ta love story C'est ta love story  C'est l'histoire d'une vie Love story Des cris de joie Quelques larmes on s'en va On vit dans cette love story Love story

Dusza zbolała on żyje ale ledwo mówi czeka przed tym zdjęciem z przeszłości nie, on nie jest szalony On wierzy, to wszystko widzi ją wszędzie stojąc czeka na nią z różą w ręku prócz niej nie czeka na nic nic wokół nie ma sensu i powietrze jest ciężkie nieobecny wzrok On jest sam i mówi o niej często nie, nie jest szalony  on ją kocha, to wszystko wszędzie ją widzi stojąc czeka na nią stojąc z różą w ręku nic go już nie zatrzymuje. W jego historii miłosnej W jego historii miłosnej W jego historii miłosnej Jego historii miłosnej Weź mnie za rękę obiecaj, że wszystko będzie dobrze przytul mnie mocno obok ciebie jeszcze marzę tak, tak chcę zostać ale nie umiem już kochać byłam zbyt głupia błagam cię, skończ skończ, jak ja żałuję nie, nie chciałam tego, w ogóle będę bogatsza i podaruję ci całe moje złoto a jeśli to cię nie obchodzi Ja, zaczekam na Ciebie w drzwiach i jeśli mnie zignorujesz zaoferuję ci mój ostatni oddech. W mojej historii miłosnej w mojej historii miłosnej w mojej historii miłosnej Mojej historii miłosnej Świeca może rozjaśnić noc uśmiech może zbudować całe cesarstwo i jesteś ty i jestem ja i nikt w to nie wierzy ale miłość robi szach-mat i jeśli mnie zignorujesz będę walczyć znowu i znowu To historia miłosna To historia miłosna To historia życia historia miłosna Krzyk szczęścia kilka łez, my odchodzimy Żyjemy w tej historii miłosnej, historii miłosnej

Aaaa, psyt: blog dorobił się strony na fejsbuku! Tu jest ona, ta strona, polubcie!! Rano wstawiam tam Chanson au hasard :)

Wszystko zaczyna się dziś czyli powrót Esmeraldy

Powracając do ekipy musicalu Notre Dame czas na główną bohaterkę musicalu, Esmeraldę. Helene Segara, zwana w skrócie Ln, nie była pierwszą kandydatką na rolę Cyganki. Pierwsza na płycie zaśpiewała Noa, izraelska piosenkarka, znana też u nas z I don't know.

<tak, ja też dopiero niedawno odkryłam teledysk do Vivre>
Noa jednak zrezygnowała i do obsady weszła Helene Segara.
Ln urodziła się tego samego dnia co Victor Hugo -26.02 - na południu Francji. Po ciężkim dzieciństwie i burzliwej młodości - jej syn Rafael urodził się gdy miała 19 lat - znalazła się w Paryżu gdzie jej talent odkrył Orlando, brat Dalidy. Dzięki niemu Ln zaśpiewała z Andreą Boccelim.

Vivo per lei (je vis pour elle) stało się niesamowitym hitem we Francji i mając już taką sławę Ln stała się Esmeraldą.

Ln w Montrealu wdała się w romans z Damianem Sargue - taaak, z Romeo, który był dublerem Fioriego i Pelletiera -i straciła głos - wtedy Julie stała się Esmeraldą. Udało się jej jednak po operacji wrócić - i to jak! Dzięki płycie Au nom de femme została najpopularniejszą piosenkarką Francji, zdobyła dużo nagród i poznała miłość swojego życia, Mathieu, z którym ma dwójkę dzieci. Płyty Humaine i Quand a l'eternite ugruntowały jej pozycję piosenkarki nr 1.

Segara z Laurą Pausini <3

Potem Helene stwierdziła że czas na eksperymenty. I tak jak w przypadku Garou z płytą angielską, Julie z płytą a ala Diva, tak Helene nie udało się podbić Francji z płytą z piosenkami świata Mon pays c'est la terre. Coś nie zagrało, to nie był czas na, primo: płyty coverowe, secundo: taka muzyka do dziś nie jest słuchana we Francji.

Parmi la foule, mimo duetu z synem, też nie poszło tak dobrze..

Ln więc po kilku latach wróciła do coverów - do płyty wirtualnej z Joe Dassinem. Bardzo krytykowana, bo jak to wykorzystać nieżyjącego od wiiiiiiiiiieeelu lat Dassina? No można. Nawet powstał musical z piosenkami Dassina. Ln wykorzystała głos Joe i nagrała 'z nim' płytę. Już się lepiej sprzedała.

Helena musiała przerwać promocję z powodu choroby. Wróciła... ale zarzucano jej, że jej pełniejsza zmieniona twarz oznacza to, że miała operację plastyczną. Kilka miesięcy temu w końcu przerwała milczenie - jej pełniejsza twarz to oznaka stosowania przez 15 miesięcy kortyzonu. Każdy kto miał do czynienia z tym lekiem, wie jakie może mieć konsekwencje długie stosowanie go. Piosenkarka mówi, że bolały ją oskarżenia o operacje, ale wtedy poznała kto jest naprawdę przy niej i odpiera ataki.
I wraca z nową płytą. A singiel napisał dla mnie rzadko piszący już dla kogoś Jean-Jacques Goldman. Tak, Mistrz pisze w tej chwili tylko i wyłącznie dla byłej obsady Notre Dame. Julie nic nie napomknęła o tym, ale być może nie będzie niespodzianką jak na jej płycie Blanc też znajdzie się piosenka napisana przez JJG? ;)
Tout commence aujourd'hui czyli Wszystko zaczyna się dziś mówi właśnie o powrocie, o zapomnieniu o błędach/bólach przeszłości i rozpoczęciu wszystkiego od początku. I wygląda na to, a przynajmniej życzę tego Ln, że wszystko się uda jak najlepiej. Bo Esmeralda jest naprawdę ciepłą osobą, blisko ze swoimi fanami, otwarta i po prostu przyjazna. Tylko ona po koncertach Notre Dame wysiadła z samochodu i podziękowała fanom czekającym na paryskim deszczu w grudniu 2011, za to że byliśmy. "Merci a toi, a vous" powiedziałam. Mimo że Rosjanki, które od razu ją obskoczyły, nie dawały jej dojść do słowa potem, usłyszała i uśmiechnęła się do mnie. Także, chere Ln, bonne chance!

Dzień jest krótki, noc niezgrabna, żółć i czerwień w całym mieście...

C'est fin octobre debut novembre le ciel est rose et bieu lavande seule dans la foule de Montreal je marche, je cours sur Mont-Royal les arbres ont perdu leurs habits les merles bleus ferment leurs nids chemin de terre, bonne cadence mon amour tu me manques  C'est fin octobre debut novembre ma main te cherche  dans sa balance un beau dimanche sur Saint-Laurent toutes les odeurs sont la tout l'temps les langues sont un joli bordel  si loin de la tour de Babel moi c'est ta voix que j'veux entendre mon amour tu me manques  C'est fin octobre debut novembre ma ville s'endort en ton absence mais dis-moi quand reviendrais-tu? fou rire sans toi c'est peine perdue t'es rare comme une etoile filante j'fais pas de vśux j'ai pris une chance je garde ton odeur dans la chambre mon amour tu me manques  C'est fin octobre debut novembre le jour est court, la nuit pesante le jaune et le rouge sur la ville le vent les bouge, les eparpille l'automne est triste, le ciel est bas termine vite et reviens-moi defaire le nśud que j'ai au ventre mon amour tu me manques  C'est fin octobre debut novembre le ciel est rose et bleu lavende seule dans la foule de Montreal je marche, je cour sur Mont-Royal les arbres ont perdu leurs habits les merles bleus ferment leurs nids chemin de terre, bonne cadence mon amour tu me manques

To koniec października, początek listopada Niebo jest różowe i niebiesko lawendowe Sama w tłumie Montrealu Idę, biegnę po Mont-Royal Drzewa zgubiły swoje ubrania Niebieskie ptaszki buduja gniazda Ś cieżka polna, dobry rytm  Moja miłości brakuje mi ciebie To koniec października, początek listopada Moja ręka ciebie szuka by zachować równowagę Piękna niedziela na Saint-Laurent Wszystkie zapachy są tutaj cały czas Języki są piękną plątaniną tak daleko od wieży Babel Ja wolę usłyszeć twój głos Moja miłości brakuje mi ciebie To koniec października, początek listopada Moje miasto zasypia w twojej nieobecności Powiedz mi kiedy powrócisz Szalony śmiech bez Ciebie to udręka jesteś rzadkością jak spadająca gwiazda  nie chciałam, miałam szczęście zachowam twój zapach w moim pokoju Miłości brakuje mi ciebie To koniec października, początek listopada Dzień jest krótki, noc niezgrabna żółć i czerwień w całym mieście Wiatr je porusza, je rozrzuca Jesień jest smutna, niebo jest nisko Skończ szybko i wracaj Rozwiaż ten węzeł, który mam w środku Moja Miłości brakuje mi ciebie To koniec października, początek listopada Niebo jest różowe i niebiesko lawendowe Sama w tłumie Montrealu Idę, biegnę po Mont-Royal  Drzewa zgubiły swoje ubrania Niebieskie ptaszki buduja gniazda Ścieżka polna, dobry rytm  Moja miłości brakuje mi ciebie

Paris by night, czyli Patrick i Daniel w Mieście Świateł

Kilka dni temu wróciłam z tygodniowego urlopu, na którym, jak już wcześniej pisałam, byłam w Paryżu. Późno, ale primo: trzeba było w końcu odłożyć pieniądze, secundo: trzeba było mieć towarzystwo, tertio: trzeba było mieć porządny powód.
Za pierwszym razem gdy byłam w Paryżu, a było to w grudniu 2011 roku, miałam bardzo porządny powód: Notre Dame de Paris, concerts hommage, z orkiestrą symfoniczną, w Bercy. Byłam, umierałam z zachwytu gdy Daniel Lavoie wydarł się Je t'aimeeeeeeeeee, które zatrzęsło całą halą, czy gdy Bruno Pelletier wyciągał kolejne trudne nuty w Le temps des cathedrales i tak, popłakałam się, całe trzy razy, każdego wieczoru, gdy słyszałam Belle w oryginale.

Byłam wtedy na szczycie Wieży Eiffla, ledwo ale jednak wspięłam się na Notre Dame, widziałam widok z Montmarte i byłam przeszczęśliwa że zobaczyłam Paryż, dzięki absolutnie niesamowitym przyjaciółkom - bo wtedy, będąc studentką, nie mogłabym sama sobie pozwolić na taki wyskok.
Obiecałam że wrócę..
Myślałam, że z tymi samymi osobami, ale życie nam się zmieniło, i gdy ja już zaczęłam pracę, powiedziałam że nie odpuszczę, że już trochę Paryża zaczyna brakować.
Po roku bez wakacji w końcu trzeba było wziąć urlop, jeszcze nawet za zeszły rok. Pieniądze też trochę się odłożyły, więc nie trzeba było aż tak bardzo oszczędzać na bilecie samolotowym.
Tylko powód?
Ano znalazł się bardzo dobry.
Primo: Patrick Fiori. Wiecie bardzo dobrze jak uwielbiam Patricka. No niestety nie udało się zrobić z nim foci, ale .. to następnym razem. Byłam na koncercie Patricka. Słyszałam Choisir i Sans bruit. AAAAAAAA.

<3<3
Znalazł się kolejny powód dla nas - bo pojechałyśmy z Kasią i Agą, czyli dziewczynami poznanymi na... koncercie Bruna w Warszawie! - powodem został pan numer 4 z Notre Dame, czyli jedyny kochany Frollo, Daniel Lavoie. Daniel niedawno wydał album projektowy - La licorne captive z tekstami z mitów i w małej sali teatru paryskiego Europeen przedstawił te piosenki i swoje starsze przeboje .. w tym Belle, na które cała sala westchnęła.

I tym razem... Daniela udało się złapać<3

I jakimś cudem - no dobrze, cudem facebooka, bo wcześniej pisałam do Niego że będę - cher Daniel dał autograf dobrze pisząc moje imię.;-)

Jak już te dwa powody, to trzeci sam się nawinął. Kochamy musicale? Kochamy. A na czego prapremierę pójdziemy do Mogadoru? No, na Le bal des Vampires - czyli Bal wampirów.. którego sponsorem został producent.. pasty do zębów wybielającej. Wampiry mają białe zęby :)

A oprócz muzyki? Paryż jest Paryżem. Czyli Sacre Coeur. Czyli ta kupa żelastwa zwana Wieżą Eiffla. Czyli Notre Dame codziennie. Czyli cudowna pogoda w Jardin du Luxembourg i Jardin du Tuilliers. Czyli z Łukiem lubimy się na deszczowo. Czyli makaroniki z Laduree.

Czyli mogłabym tam mieszkać i szukać płyt w Boulier za 2 euro i książek za 20 eurocentów w Gibert Jaune i przepaść w UGC Cinema oglądając Tu veux ou tu veux pas z Bruelem.
Dałabym radę.
Ale żeby nie stracić uroku tego Miasta, wolę tam po prostu wracać, nie mieszkać. Dlatego wolę zostać w mojej Gdyni.
A z Paryża przywozić oryginalną płytę z Notre Dame za 2,3 euro, 2 Nolwenn, Julie i Patricka i nie wydać więcej niż 10 euro.
Wrócę. W marcu na Julie Z. :)

Noblista napisał piosenkę..

A nawet kilka.
Tłumaczył też z angielskiego..
ale najbardziej znaną, nie singlową, bo single pisał dla Francoise Serge Gainsbourg...
Patrick Modiano napisał Etonnez moi Benoit. W 1968 roku.

Étonnez-moi, Benoît Marchez sur les mains Avalez des pommes de pin, Benoît Des abricots et des poires Et des lames de rasoir Étonnez-moi...  Étonnez-moi, Benoît Faites la grande roue Le gros méchant loup, Benoît Faites le grand fou Faites les yeux doux Étonnez-moi...  Étonnez-moi Car de vous à moi Cela ne peut pas, cela ne peut pas Durer comme ça Car de vous à moi C'est fou ce qu'on s'ennuie, tu sais  Étonnez-moi, Benoît Coupez-vous les oreilles Mangez deux ou trois abeilles, Benoît Faites-moi le grand soleil Faites sonner le réveil Étonnez-moi... Étonnez-moi, Benoît Jouez de pipot Accrochez vous aux rideaux, Benoît Attrapez-moi au lasso Et jouez au rodéo Étonnez-moi...

Zdziw mnie, Benoit Chodź na rękach Połknij szyszkę, Benoit morelę i gruszkę I żyletkę Zdziw mnie Zdziw mnie, Benoit Zrób diabelski młyn Wielkiego złego wilka, Benoit Bądź szaleńcem, zrób słodkie oczy Zdziw mnie Zdziw mnie Bo pomiędzy tobą a mną To nie może tak, to nie może tak dalej trwać Bo pomiędzy tobą a mną To niesamowite jak się nudzimy, wiesz? Zdziw mnie, Benoit Odetnij sobie uszy Zjedz dwie albo trzy pszczoły Zrób mi wielkie słońce Spraw żeby zadzwonił budzik Zdziw mnie Zdziw mnie Benoit Mów mi głupstwa Przyczep się do kurtyny, Benoit Rzuć mi lasso, i pobawmy się w rodeo Zdziw mnie.

Żeby tylko październik nas nie zabrał....

Ten wpis miał być 1 października, ale się nie zapisał wtedy :/

Le vent fera craquer les branches La brume viendra dans sa robe blanche Y aura des feuilles partout Couchées sur les cailloux Octobre tiendra sa revanche Le soleil sortira à peine Nos corps se cacheront sous des bouts de laine Perdue dans tes foulards Tu croiseras le soir Octobre endormi aux fontaines Il y aura certainement, Sur les tables en fer blanc Quelques vases vides et qui traînent Et des nuages pris aux antennes Je t'offrirai des fleurs Et des nappes en couleurs Pour ne pas qu' Octobre nous prenne On ira tout en haut des collines Regarder tout ce qu' Octobre illumine Mes mains sur tes cheveux Des écharpes pour deux Devant le monde qui s'incline Certainement appuyés sur des bancs Il y aura quelques hommes qui se souviennent Et des nuages pris aux antennes Je t'offrirai des fleurs Et des nappes en couleurs Pour ne pas qu' Octobre nous prenne Et sans doute on verra apparaître Quelques dessins sur la buée des fenêtres Vous, vous jouerez dehors Comme les enfants du nord Octobre restera peut-être.

Gałęzie zatrzeszczą poruszane przez wiatr, Mgła pojawi się w białej sukni. Wszędzie będą liście, okryją kamienie. Październik szykuje zemstę... Słońce zaledwie odejdzie, A nasze ciała schowają się pod ciepłą wełną. Zagubiona w twoich szalach, ok Przyżujesz wieczorne plany. Październik uśpiony w fontannach. Znajdą się niektóre, na stołach z białego żelastwa. Kilka pustych wazonów, które się wleką I chmury położone na antenach. Podaruję ci kwiaty i obrusy kolorowe, żeby tylko październik nas nie zabrał. Pójdziemy na wszystkie pagórki, zobaczyć wszystko co październik oświetla. Moje dłonie w twoich włosach, a szaliki dla dwojga. Przed światem, który się pochyla, Nieliczne rzeczy opierają się na ławkach, Znajdą się mężczyźni, którzy sobie przypomną Te chmury położone na antenach. Podaruję ci kwiaty i obrusy kolorowe, których październik nam nie przyniesie. Z pewnością będzie można zobaczyć pojawiające się rysunki na zaparowanych oknach.  Pobawicie się na zewnątrz, niczym dzieci północy Październik być może zostanie..

Któregoś dnia nadejdzie moja kolej...

Ponieważ wczoraj były urodziny Patricka Fiori - ten blog robi się powoli monotematyczny, bo ciągle pan F. powraca, ale zwalmy to na to, że za 19 dni lecę do Paryża, a za 23 dni zobaczę go na żywo... - czas na kolejne tłumaczenie z płyty Choisir !

La ville L'argent Défilent les gens Docile j'attends, j'attends Des trains des gares Trop loin trop tard Fainéants fêtards poissards Vauriens Standards Fin Bon à rien Je sais Je sais bien Un jour, je sais pas quand, Mais un jour Un jour ce sera mon tour Mon instant de chance, un jour C'est pas du vent des discours J'aurai tout, même un amour Une autre existence Pas doué pas fort Ramier rêveur Fumer bruler Ailleurs ailleurs Amarres, larguées, bagarres, touché, bonsoir, jugé, jugé Les bons à rien ont bien quelque chose Un don, enfin, je suppose UN jour Tu me crois plus mais un jour Tu verras ce sera mon tour Mon heure et ma chance Un jour c'est pas du vent des discours J'aurai même un grand amour Même plus qu'immense Un jour, J'inventerai des histoires Pour attirer les regards Et plein de dollars Oh moi! Je veux ma part de lumière Et juste un peu moins d'hiver J'ai plus rien à perdre Oh naître! Oh oui, renaître un beau jour Vous rirez moins tous autour Un jour ce sera mon tour UN jour Tu me crois plus mais un jour Tu verras ce sera mon tour Je veux Ma part de lumière Un jour Mon tour

Miasto Pieniądze Ludzie defilują Posłusznie czekam, czekam Pociągi dworce za daleko za późno Leniwi Imprezowicze Prostacy Łajdacy Standardy Koniec Dobry do niczego Wiem Dobrze wiem Pewnego dnia, nie wiem kiedy, ale pewnego dnia Któregoś dnia nadejdzie moja kolej Moja chwila szczęścia, któregoś dnia To nie są puste słowa Będę mieć wszystko, nawet miłość Inne życie Ani zdolny ani silny Leniuch Marzyciel Palić Spalać Wszędzie Wszędzie Kotwica zarzucona bójki dotknięty dobry wieczór, osądzony, osądzony  Dobrzy do niczego też mają coś w sobie Pewien dar, przynajmniej tak przypuszczam Pewnego dnia, Już mi nie wierzysz, ale pewnego dnia Zobaczysz, że nadejdzie moja kolej Moja godzina i moja szansa  Któregoś dnia - to nie puste słowa Będę mieć nawet wielką miłość Nawet większą niż olbrzymią  Któregoś dnia, Wymyślę historie Żeby przyciągać spojrzenia I masę dolarów Och, ja! Chcę swojej części światła I tylko trochę mniej zimy Nie mam już nic do stracenia Och, urodzić się! Och, tak, odrodzić się któregoś dnia Wszyscy wokół śmiejecie się mniej Któregoś dnia nadejdzie moja kolej Pewnego dnia Nie wierzysz mi już, lecz któregoś dnia Zobaczysz, nadejdzie moja kolej Chcę swojej części światła Któregoś dnia Moja kolej

Paryż będzie zawsze Paryżem, czyli covery Zaz.

#MZF W przeciwieństwie do większości frankofilów polskich, nie lubię Zaz.
No dobrze, lubię ze dwie piosenki z Recto verso.
Tą, przy której mam ciary, tekst : wowowow.

i takie pozytywne Comme ci comme ca - no dobrze, bardziej lubię teledysk.

Na Je Veux mam alergię. ALERGIĘ. Za czasów 2010 słuchałam jeszcze polskiego radia - teraz nie mogę, bo reklamy - i francuskiego. Przejadła mi się tak porządnie ta piosenka, że to aż boli.
Z dwóch Isabelle które wybrały sobie pseudonim Zaz, wolę tą z końcówką -ie. Zazie love <3

Zaz wydaje jednak nową płytę z piosenkami o Paryżu - standardami i swoimi. A że ja to miasto lubię - I ZA MIESIĄC W NIM BĘDĘ, O TEJ PORZE WŁAŚNIE NA KONCERCIE PATRICKA F. W ZENICIE!!!!!!!!!! - to można przetłumaczyć Paris sera toujours Paris, w oryginale Maurice Chevalier.
Tekst Chevaliera był pisany w czasach wojennych - i o Paryżu wojennym, z lat II Wojny Światowej, mówi ta piosenka.

Par précaution on a beau mettre Des croisillons à nos fenêtres Passer au bleu nos devantures Et jusqu´aux pneus de nos voitures Désentoiler tous nos musées Chambouler les Champs Elysées Emmailloter de terre battue Toutes les beautés de nos statues Voiler le soir les réverbères Plonger dans le noir la ville lumière Paris sera toujours Paris! La plus belle ville du monde Malgré l´obscurité profonde Son éclat ne peut être assombri Paris sera toujours Paris! Plus on réduit son éclairage Plus on voit briller son courage Plus on voit briller son esprit Paris sera toujours Paris! Pour qu´à ce bruit chacun s´entraîne On peut la nuit jouer d´la sirène Nous contraindre à faire le zouave En pyjama dans notre cave On aura beau par des ukases Nous couper l´veau et même le jazz Nous imposer le masque à gaz Des mots croisés à quatre cases Nous obliger dans nos demeures A nous coucher tous à onze heures  Paris sera toujours Paris! La plus belle ville du monde Et quand les restrictions abondent Gentiment il en prend son parti Paris sera toujours Paris! On a beau réduire son essence On n´réduira pas sa confiance Sa bonne humeur et son esprit Paris sera toujours Paris!  Bien que ma foi, depuis octobre Les robes soient beaucoup plus sobres Qu´il y ait moins d´fleurs et moins d´aigrettes Que les couleurs soient plus discrètes Bien qu´aux galas on élimine Les chinchillas et les hermines Que les bijoux pleins de décence Brillent surtout par leur absence Que la beauté soit moins voyante Moins effrontée moins provocante...  Paris sera toujours Paris! La plus belle ville du monde Même quand au loin le canon gronde Sa tenue est encore plus jolie... Paris sera toujours Paris! On peut limiter ses dépenses, Sa distinction son élégance N´en ont alors que plus de prix Paris sera toujours Paris!

Jako zabezpieczenie możemy założyć kraty na nasze okna Pomalować na niebiesko fasady sklepów I nawet koła naszych samolotów Ograbić wszystkie muzea Zaniepokoić Champs Elysees Zawinąć w glinę Wszystkie piękne zabytki Zakryć latatnie uliczne Zatopić w ciemności Miasto Światła Paryż będzie zawsze Paryżem Najpiękniejszym miastem świata Mimo głębokiej ciemności Jego światło nigdy nie będzie zaciemnione Paryż będzie zawsze Paryżem Im bardziej zmniejszymy jego światło Tym bardziej widzimy jego odwagę Tym bardziej widzimy jego ducha Paryż będzie zawsze Paryżem Żeby każdy się przyzwyczaił do tego dźwięku Wieczorami mogą zagrać syreny Zmuszają nas do bycia kozami W piżamach w naszych schronach Rozkazami utną nam wodę I nawet jazz Nałożą nam maski gazowe Krzyżówkami Sprawią że zostaniemy w swoich domach Że pójdziemy spać o 11. Paryż będzie zawsze Paryżem Najpiękniejszym miastem świata I kiedy restrykcje spiętrzają się Łaskawie zagra w tą grę Paryż będzie zawsze Paryżem Możemy odciąć mu gaz Nie zmniejszymy jego pewności Jego dobrego humoru i ducha Paryż będzie zawsze Paryżem Mimo że, uwierz mi, od października Sukienki nie są tak temperamentne Że jest mniej kwiatów i piór Że kolory są bardziej dyskretne I w czasie zabaw eliminujemy szynszyle i gronostaje Że biżuteria promieniuje Swoją nieobecnością Że piękno jest mniej widoczne Mniej odważne, mniej prowokujące Pariż będzie zawsze Paryżem Najpiękniejszym miastem świata Mimo że z dala słychać wybuchy Jego ubiór jest zawsze najładniejszy Paryż będzie zawsze Paryżem Możemy zmniejszyć jego wydatki Jego wyróżnienie i jego elegancja Są bezcenne Paryż będzie zawsze Paryżem

Jak masz na imię dzisiejszego poranka..?

Était-il beau? Avait-il bu? Quel est ce dos? Suis-je encore nue? Où ai-je mis ma robe noire? Fait-il encore nuit? Il fait tard Était-il grand? Était-il gris? Quel est son rang? Suis-je endormie? Je suis en équilibre sur la tranche Pourvu que, pourvu que Ma mémoire flanche... Comment? Comment t'appelles-tu ce matin? Tu peux m'attendre, je n'en sais rien Comment? Comment? Comment... sera le prochain? Comment? Comment t'appelles-tu ce matin? Tout était clair: rien ne me vient! Comment? Comment? Comment... s'appellera demain?  Était-ce un homme? Serait-ce un drame Si c'est en somme, Une autre femme? Était-ce un piège? Suis-je en plein songe? Les draps sont beiges, lorsqu'on y plonge Tes yeux son mièvres, Non! Plutôt mauve C'était nos lèvres, dans la nuit fauve? Je suis en repérage entre mes hanches, Pardon mais, pardon mais, Ma mémoire penche... Comment s'appelle-t-il ce matin? Patrice ou Marc? Je n'en sais rien Comment? Comment? Comment t'appelles-tu ce matin? Et si j'osais le nom d'emprunt? Comment? Comment? Comment... sera le prochain? Comment? Comment t'appelles-tu ce matin? Plus rien en moi ne s'en souviens! Comment? Comment? Comment... s'appellera demain?

Czy on był przystojny? Czy pił? Co to za plecy? Czy nadal jestem naga? Gdzie włożyłam moją czarną sukienkę? Czy nadal jest noc? Jest już późno Czy on był duży? Czy miał szare włosy? Jaki ma ranking? Czy ja nadal śpię? Balansuję na krawędzi Tak długo, tak długo jak Moja pamięć słabnie Jak? Jak masz na imię dzisiejszego poranka? Możesz na mnie poczekać, nic nie wiem Jak? Jak? Jak? będziesz następny? Jak? Jak masz na imię dzisiejszego poranka? Wszystko jest jasne,nic nie dochodzi do mnie Jak ? Jak? Jak.. będziesz się nazywał jutro..? Czy to był mężczyzna? Czy będzie to tragedią Jeśli tak naprawdę to kobieta? Czy to była pułapka?Czy dobrze myślę? Pościel jest beżowa gdy się w nią zagłębiamy Twoje oczy są puste, nie, bardziej fiołkowe Czy to były nasze wargi w dzikiej nocy? Poszukuję ułożenia pomiędzy moimi biodrami Wybacz ale, wybacz ale Moja pamięć się przechyla.. Jak masz na imię dzisiejszego poranka? Patrice czy Marc? Nic nie wiem. Jak? Jak? Jak masz na imię dziś rano? A jakbym spróbowała pseudonimu? Jak? Jak? Jaki będzie następny? Jak? Jak masz na imię dziejszego poranka? Nic we mnie sobie nie przypomina... Jak? Jak? Jak będzie się nazywał jutro?

Szczęscie jest na zboczu Pomiędzy gruntem a wnętrzem Pomiędzy zapomnieniem a zapomnieniem...

Non, pas sur la bouche Même si c'est louche Puisque ma langue A le goût de ta vertu De ton honneur perdu Non pas sur les lèvres Même si j'en rêve Même si je tremble Et bien que mon coeur soit nu Mon âme est revêtue De pudeur et d'impudence Sans te faire offense Mieux n'vaut pas tenter sa chance Rien ne dure Au dessus de la ceinture Non, pas sur la bouche Même sous la douche Même si c'est dur Je te mordrai c'est promis Tous les coups sont permis Non, pas sur les lèvres Même pas en rêve A sang pour sûr Ou tu mangeras ton pain gris Mon coeur est endurci Ne tire pas sur l'ambulance Car de la potence Plus rien n'a plus d'importance Rien ne dure Au dessus de la ceinture Non, pas sur la bouche Je sais, je touche Le fond du lac Le temps des cerises est mort Le diable est dans le corps Non, pas sur les lèvres Non c'est pas mièvre C'est pas le trac Mais je préfère me donner crue Sans revers, ni refus  Rendons nous à l'évidence Tout est cuit d'avance Mieux n'vaut pas tenter sa chance Rien ne dure Au dessus de la ceinture Non, pas sur la bouche Je sais c'est louche Puisque ma peau A l'odeur de ton odeur Au dehors il fait chaud  Non, pas sur les lèvres Jamais de trêve Et pas d'assauts Le bonheur est dans la pente Entre le sol et le ventre  Entre l'oubli et l'oubli Bel oiseau du paradis Joue plutôt "jeux interdits" Rien ne dure Au dessus de la ceinture.

Nie, nie w usta Nawet jeśli to podejrzane Skoro mój język Ma smak twojej cnoty Twojej utraconej godności Nie, nie w wargi Nawet jeśli o tym marzę Nawet jeśli drżę I chociaż moje serce jest nagie Moja dusza jest przykryta Wstydem i zuchwałością Bez obrazy dla Ciebie Lepiej nie kusić losu Nic nie trwa Powyżej paska.. Nie, nie w usta Nawet pod prysznicem Nawet jeśli to trudne Ugryzę Cię, obiecuję Wszystkie ruchy są dozwolone Nie, nie w wargi Nawet w snach Jestem bardzo pewna Albo będziesz miał ciężkie życie* Moje serce jest zahartowane Nie kopie się leżącego Bo na szubienicy Nic już się nie liczy Nic nie trwa Powyżej paska Nie, nie w usta, Wiem, dotykam Dna jeziora Dni wiśni się skończyły Diabeł jest w ciele Nie, nie w wargi Nie, to nie mdłe To nie trema Ale wolę przekonawać siebie Bez niepowodzeń, ani odmów Spójrzmy prawdzie w oczy Wszystko jest wypalone od początku Lepiej nie dawać sobie szansy Nic nie trwa Nad paskiem Nie, nie w usta Wiem, to podejrzane Skoro moja skóra Ma zapach twój Na zewnątrz jest gorąco Nie, nie w usta Żadnej przerwy Ani ataku Szczęscie jest na zboczu Pomiędzy gruntem a wnętrzem Pomiędzy zapomnieniem a zapomnieniem Piękny rajski ptak Gra bardziej 'Zakazane zabawy' Nic nie trwa Nad paskiem

*manger un pain noir - mieć ciężkie życie, dosłownie : jeść czarny chleb, tu zmieniono na gris, czyli szary chleb, żeby się rymowało

Jutro tekst o Elo, a że dziś po 23, można puścić La ceinture....:)

Wrzesień czyli Septembre

Camille i blady wrzesień...

Pâle septembre, comme il est loin, le temps du ciel sans cendres il serait temps de s'entendre sur le nombre de jours qui jonchent le sol d'octobre Mâle si tendre au début de novembre devint sourd aux avances de l'amour mais quel mal me prit de m'éprendre de lui ?  Sale décembre comme il est lourd le ciel sais-tu que les statues de sel ont cessé de t'attendre ?  Pâle septembre Entends-tu le glas que je sonne ? Je t'aime toujours d'amour je sème l'amour Les saisons passent mais de grâce faisons semblant qu'elles nous ressemblent Mais qui est cet homme qui tombe de la tour ? Mais qui est cet homme qui tombe des cieux ? Mais qui est cet homme qui tombe amoureux ? Pâle septembre, comme il est loin, le temps du ciel sans cendres il serait temps de s'entendre

Blady wrześniu, jak jesteś daleko Sezonie nieba bez popiołu Niedługo przyjdzie czas by się zgodzić Na ilość dni Które przykrywają glebę października Mężczyzna tak delikatny na początku listopada Stał się głuchy na podboje miłości Ale jakie licho mnie podkusiło żeby się w nim zakochać? Głupi Grudniu, jak ciężkie jest niebo Wiesz że słupy soli zniknęły czekając na Ciebi? Blady wrześniu Czy słyszysz dzwon którym dzwonię? Kocham cię prawdziwą miłością Sadzę miłość Pory roku mijają ale łaskawie udamy że nas przypominają Ale kim jest ten mężczyzna który spadł z wieży Ale kim jest ten mężczyzna który spadł z nieba Ale kim jest ten mężczyzna który się zakochał? Blady wrześniu, jak jesteś daleko Czas  nieba bez popiołu Niedługo nadejdzie czas by się usłyszeć.

Vanessa Paradis i Stacja 4 września - na pamiątkę Trzeciej Republiki

Barbara - Septembre

No i Becaud...