Dziewczyna jest rok starsza ode mnie (rocznik 88, jutro obchodzi urodziny) ma kilka EP-ek wydanych, była supportem przez Lykke Li i Woodkid. Ale to dopiero wydany rok temu album, a tak naprawdę wygrana w lutym na Victoires de la Musique sprawiła, że Christine zaczęto grać wszędzie.
Ja osobiście omijałam szerokim łukiem gdy w Cherie Fm były grane jej piosenki - Heloise mówi, że jej wizerunek jest androgeniczny, występuje w teledyskach i na scenie w marynarkach, garniturach, nie chce by definiowała ją płeć - ale któregoś dnia w końcu włączyłam jej teledysk. I wpadłam.
| Je commence les livres par la fin Et j'ai le menton haut pour un rien Mon œil qui pleure c'est à cause du vent Mes absences c'est du sentiment Je ne tiens pas debout Me ciel coule sur mes mains Je ne tiens pas debout Le ciel coule sur... Ça ne tient pas debout Le ciel coule sur mes mains Ça ne tient pas debout Sous mes pieds le ciel revient Ils sourient rouge et me parlent gris Je fais semblant d'avoir tout compris Il y a un type qui pleure dehors Sur mon visage de la poudre d'or Nous et la man on est de sortie Pire qu'une simple moitié on compte à demi-demi Pile sur un des bas côtés comme des origamis Le bars tendu paraît cassé tout n'est qu'épis et éclis Ces enfants bizarres Crachés dehors comme par hasard Cachant l'effort dans le griffoir Et une creepy son en étendard qui fait: "J'fais tout mon make-up au mercurochrome Contre les pop-ups qui m'assurent le trône" | Zaczynam książki od końca I mam wzniesioną głowę na próżno Moje oko płacze, to z powodu wiatru Moja nieobecność, to z powodu uczuć Nie trzymam się prosto Moje niebo przepływa przez ręce Nie trzymam się prosto Niebo przepływa przez... Nic nie trzyma się prosto Niebo przepływa przez moje ręce Nic nie trzyma się prosto Pod moimi stopami powraca niebo Uśmiechają się na czerwono a mówią do mnie na szaro Udaję, że wszystko rozumiem Jest jeden gość, który płacze na zewnątrz Na moją twarz pokrytą złotym pyłem My i człowiek, wyszliśmy Gorzej niż w połowie liczymy pół na pół Złożeni na krawędzi jak origami Napięte bary wydają się stłuczone, to wszystko... Te dziwne dzieci Wyrzucone na zewnątrz jakby przez przypadek Ukrywające starania pod pazurami I przerażający dźwięk sztandaru, który brzmi: Robię swój makijaż z merkurochromu W przeciwieństwie do wyskakujących okien zapewniających mi panowanie |
"Ludzie mówią, że piszę swoje teksty pod wpływem, są tak niezrozumiałe" mówi Heloise "Ja po prostu dużo śpię. A potem piszę. Codziennie. Próbuję pisać teksty pragmatyczne, realistyczne, ale mi nie wychodzi"
Teraz Christine jest supportem Stromae i Mariny and the Diamonds w Stanach, więc może w końcu jest płyta Chaleur Humaine wyjdzie też u nas...
dès tu respires pires
Będziesz, mam nadzieję, wierna zachodzącej przemocy
dopóki oddychasz, gorzej i gorzej...
