| L’âme en peine Il vit mais parle à peine Il l'attend devant cette photo d'antan Il, il n'est pas fou Il y croit c'est tout Il la voit partout Il l'attend debout Une rose à la main À part elle il n'attend rien Rien autour n'a de sens Et l'air est lourd Le regard absent Il est seul et lui parle souvent Il, il n'est pas fou Il l'aime c'est tout Il la voit partout Il l'attend debout Debout une rose à la main Non, non plus rien ne le retient Dans sa love story Dans sa love story Dans sa love story Sa love story Prends ma main Promets-moi que tout ira bien Serre-moi fort Près de toi je rêve encore Oui, oui je veux rester Mais je ne sais plus aimer J'ai été trop bête Je t'en prie, arrête Arrête, comme je regrette Non, je ne voulais pas tout ça Je serai riche Et je t'offrirai tout mon or Et si tu t'en fiches Je, je t'attendrai sur le port Et si tu m'ignores Je t'offrirai mon dernier souffle de vie Dans ma love story Dans ma love story Dans ma love story Ma love story Une bougie Peut illuminer la nuit Un sourire Peut bâtir tout un empire Et il y a toi Et il y a moi Et personne n'y croit Mais l'amour fait d'un fou un roi Et si tu m'ignores J'me battrai encore et encore C'est ta love story C'est ta love story C'est l'histoire d'une vie Love story Des cris de joie Quelques larmes on s'en va On vit dans cette love story Love story | Dusza zbolała on żyje ale ledwo mówi czeka przed tym zdjęciem z przeszłości nie, on nie jest szalony On wierzy, to wszystko widzi ją wszędzie stojąc czeka na nią z różą w ręku prócz niej nie czeka na nic nic wokół nie ma sensu i powietrze jest ciężkie nieobecny wzrok On jest sam i mówi o niej często nie, nie jest szalony on ją kocha, to wszystko wszędzie ją widzi stojąc czeka na nią stojąc z różą w ręku nic go już nie zatrzymuje. W jego historii miłosnej W jego historii miłosnej W jego historii miłosnej Jego historii miłosnej Weź mnie za rękę obiecaj, że wszystko będzie dobrze przytul mnie mocno obok ciebie jeszcze marzę tak, tak chcę zostać ale nie umiem już kochać byłam zbyt głupia błagam cię, skończ skończ, jak ja żałuję nie, nie chciałam tego, w ogóle będę bogatsza i podaruję ci całe moje złoto a jeśli to cię nie obchodzi Ja, zaczekam na Ciebie w drzwiach i jeśli mnie zignorujesz zaoferuję ci mój ostatni oddech. W mojej historii miłosnej w mojej historii miłosnej w mojej historii miłosnej Mojej historii miłosnej Świeca może rozjaśnić noc uśmiech może zbudować całe cesarstwo i jesteś ty i jestem ja i nikt w to nie wierzy ale miłość robi szach-mat i jeśli mnie zignorujesz będę walczyć znowu i znowu To historia miłosna To historia miłosna To historia życia historia miłosna Krzyk szczęścia kilka łez, my odchodzimy Żyjemy w tej historii miłosnej, historii miłosnej |
| Oh ma douce souffrance, Pourquoi s'acharner tu r'commence Je ne suis qu'un être sans importance Sans lui je suis un peu "paro" Je déambule seule dans le metro Une dernière danse Pour oublier ma peine immense Je veux m'enfuir, que tout recommence Oh ma douce souffrance Je remue le ciel, le jour, la nuit Je danse avec le vent, la pluie Un peu d'amour, un brin de miel Et je danse, danse, danse, danse, danse, danse Et dans le bruit, je cours et j'ai peur Est-ce mon tour? Vient la douleur... Dans tout Paris, je m’abandonne Et je m'envole, vole, vole, vole, vole Que d’espérance... Sur ce chemin en ton absence J'ai beau trimer, sans toi ma vie n'est qu'un décor qui brille, vide de sens Dans cette douce souffrance. Dont j'ai payé toutes les offenses Ecoute comme mon cœur est immense Je suis une enfant du monde | Och, moja słodka udręko. Walka nie ma sensu, a ty znów zaczynasz. Jestem tylko bytem bez znaczenia. Bez niego jestem nieco niespokojna. Błąkam się samotnie w metrze. Ostatni taniec. Żeby zapomnieć o moim wielkim cierpieniu. Chcę stąd uciec,żeby wszystko się zaczęło od nowa. Och, moja słodka udręko. Mieszam niebo, dzień i noc. Tańczę z wiatrem, z deszczem. Trochę miłości, nieco miodu. I tańczę, tańczę, tańczę, tańczę, tańczę, I w zgiełku, biegnę i boję się! Czy to moja kolej? nadchodzi ból. W całym Paryżu, porzucam siebie. I lecę, lecę, lecę, lecę… Tylko nadzieja. Na tej drodze twojej nieobecności. Staram się jak mogę, ale moje życie bez ciebie jest tylko dekoracją,która lśni, pusta bez sensu W tej słodkiej udręce, za której wykroczenia zapłaciłam już w pełni. Posłuchaj jak wielkie jej moje serce Jestem dzieckiem świata. |
| ll était brun, le teint basané Le regard timide, les mains toutes abîmées Il taillait la pierre fils d'ouvrier Il en était fier, mais pourquoi vous riez? Non ne le jugez pas Vous qui ne connaissez pas Les vertiges et le labeur Vous êtes faussement heureux, vous troquez vos valeurs Lui il est tout mon monde et bien plus que ça Seule je crie son nom quand vient le désarroi Et puis tout s'effondre quand il n'est plus là J'aimerais tellement lui dire mais je n'ose pas... Lui qui me fais Tourner dans le vide, vide Tourner dans le vide, vide Tourner dans le vide, il me fais tourner Dans le vide, vide, vide Tourner, tourner dans le vide Tourner dans le vide, il me fais tourner (Tourner dans le vide) [x7] Qui peut bien me dire, ce qui est arrivé? Depuis qu'il est parti, je n'ai pu me relever Ce n'est plus qu'un souvenir, une larme du passé coincée dans mes yeux, qui ne veut plus s'en aller Oh non ne riez pas Vous qui ne connaissez pas Les vertiges et la douleur Ils sont superficiels, ils ignorent tout du cœur Lui c'était tout mon monde, et bien plus que ça J'espère le revoir là-bas dans l'au-delà Aidez-moi tout s'effondre puisqu'il n'est plus là Sais-tu mon bel amour, mon beau soldat... Que tu me fais | Był brunetem, o opalonej cerze Wstydliwym wzroku i zniszczonych dłoniach Ciął kamienie, syn robotnika Był z tego taki dumny,dlaczego się śmiejecie? Nie, nie osądzajcie go wy, którzy nie znacie Zawrotów głowy i ciężkiej pracy Jesteście fałszywie szczęśliwi Handlujecie swoimi wartościami On jest całym moim światem,a nawet więcej Samotna, wykrzykuję jego imię Gdy przychodzi chaos A potem wszystko się rozpada gdy jego tu już nie ma Tak bardzo chciałabym mu powiedzieć Ale się nie ośmielę się Jemu, który sprawia, że obracam się w próżni, próżni obracam się w próżni, próżni, sprawia, że obracam się w próżni, obracam się w próżni, próżni, próżni Obracam się, obracam się w próżni, Obracam się w próżni, on sprawia, że obracam się w próżni (Obracam się w próżni) Kto może mi powiedzieć, co się stało? Odkąd odszedł nie potrafię wziąć się w garść Teraz jest tylko wspomnieniem Łzą z przeszłości uwięzioną w moich oczach Która nie chce wypłynąć Och, nie, nie śmiejcie się wy, którzy nie znacie Zawrotów głowy i ciężkiej pracy Oni są powierzchowni Ignorują wszystko, co związane jest z sercem On był całym moim światem,a nawet więcej Chciałabym móc go zobaczyć tam u góry.. Pomóżcie mi, wszystko się rozpada, bo Jego już tutaj nie ma Czy wiesz, moja piękna miłości, mój piękny żołnierzu, że sprawiasz.. |
