Sam na swojej gwieździe

Quand on est seul sur son étoile Et qu'on regarde passer les trains Quand on trinque avec des minables Qu'on dort avec des "moins que rien" Quand on ré-écrit à sa mère Et qu'on pense aux économies Quand on invente des prières Pour des Bon Dieu de comédie C'est qu'on a besoin De quelqu'un, de quelque chose Ou d'un ailleurs Que l'on n'a pas, que l'on n'a pas C'est qu'on a besoin De quelqu'un, ou d'un amour Ou bien d'un bon copain Que l'on attend depuis longtemps, longtemps Quand on est seul sur son étoile On n'entend pas le temps courir On est au chaud et l'on s'installe Comme un cheval qui va mourir Quand tu raconte ton enfance A des gens qui n'écoutent pas Quand tu te fais beau, c'est dimanche Et qu'après tout tu ne sors pas C'est que tu as besoin De quelqu'un, de quelque chose Ou d'un ailleurs Que tu n'as pas, que tu n'as pas C'est que tu as besoin De quelqu'un, ou d'un amour Ou bien d'un vrai copain Que tu attends depuis longtemps Quand on est seul sur son étoile Y a des fois des coups du Bon Dieu Moi, je suis deux sur mon étoile C'est idiot, mais je suis heureux  Je n'ai plus besoin de quelqu'un De quelque chose, ou d'un ailleurs Je suis très bien tu sais, je suis très bien La la la la la la très bien tu sais Je suis très bien, je suis très bien Très bien, très bien!

Kiedy jest sie samym na swojej gwiezdzie I kiedy patrzy sie na pociagi Kiedy pije sie z zebrakami Kiedy spi sie z 'mniej niz nikim' Kiedy pisze sie kolejny raz do swojej matki I kiedy mysli sie o ekonomii Kiedy wymysla sie modlitwy do dobrego Boga komedii To wtedy potrzeba Kogos, czegos, innego swiata ktorego sie nie ma, ktorego sie nie ma To wtedy potrzeba Kogos czegos Albo dobrego kumpla Ktorego sie szuka od dawna, od dawa Kiedy jest sie samym na swojej gwiezdzie Nie slyszy sie biegnacego czasu Jest sie w cieple i usadawia sie Jak kon ktory zaraz umrze Kiedy opowiadasz o swoim dziecinstwie Ludziom ktorzy nie sluchaja Kiedy robisz sie na bostwo w niedziele A potem jednak nie wychodzisz To wtedy wlasnie potrzebujesz Kogos, czegos, innego swiata Ktorego nie masz, ktorego nie masz To wtedy potrzebujesz Kogos, albo milosci Albo prawdziwego przyjaciela Na ktorego czekasz od dawna Kiedy jest sie samym na swojej gwiezdzie Dostaje sie czasami becki od dobrego Boga Ja, jest mnie dwoch na mojej gwiezdzie To idiotyczne, ale jestem szczesliwy Nie potrzebuje nikogo, niczego, zadnego innego swiata Dobrze mi tu, wiesz?, dobrze mi tu la la lalala bardzo dobrze, wiesz Dobrze mi tu, dobrze mi tu Bardzo dobrze, bardzo dobrze

Tydzien z Becaud?
Nie, po prostu tak sie zdarzylo, ze Mario Pelchat, kanadyjski wokalista, nagral plyte z coverami Becaud - i zasluchalam sie.
A przy okazji warto przedstawic i sylwetke Becaud, i Pelchata.

Mario Pelchat zaczal kariere juz jako dziecko wystepujac w Quebecu razem ze swoja siostra. Niestety, w czasie jednej z tras siostra trafila do szpitala, gdzie zostal u mnie wykryty nowotwor tkanki kostnej i niedlugo potem zmarla.
Sam Mario jednak wystepowal dalej, wygrywal konkursy, a od lat 80 wydaje plyty. Jest tez aktorem musicalowym - byl dublerem Garou w Notre Dame de Paris oraz gral Don Carlosa w Don Juanie.

Jego piosenka znalazla sie tez w filmie Xaviera Dolana Tom.

W tym tygodniu wydal plyte z coverami.. Becaud wlasnie :) Na niej znalazla sie wlasnie tytulowa i przetlumaczona piosenka Seul sur son etoile - ktora Pelchat nagral z Garou.
Ciekawostka: Seul sur son etoile ma tez swoja angielska wersje! It must be him to klasyk, spiewany juz miedzy innymi przez Shirley Bassey

Bécaud uczył się gry na fortepianie w młodym wieku, studiował w Konserwatorium w Nicei. W 1942 opuścił szkołę i wstąpił do Francuskiego Ruchu Oporu w czasie II wojny światowej. Rozpoczął pisanie piosenek w roku 1948, po spotkaniu z Maurice’em Vidalinem, który namówił go do wydania swoich wczesnych kompozycji. Zaczął tworzyć dla Marie Bizet. Bizet, Bécaud i Vidalin utworzyli błyskotliwe trio, ich współpraca trwała do roku 1950.
Podczas tournée razem z Jakiem Pillsem jako pianista, Bécaud spotkał Édith Piaf, wówczas żonę Jacques’a Pillsa. Zaczął śpiewać za jej radą w 1953 utwory takie jak Mes mains i Les croix. Jego pierwsze występy nastąpiły rok później i w 1955 stał się znanym pełnym temperamentu francuskim wykonawcą. W 1956 roku Bécaud nagrał poruszającą piosenkę Pianista z Warszawy (Le pianiste de Varsovie) w której zawarł swoją fascynację Chopinem i wspomniał o stolicy Polski zniszczonej podczas drugiej wojny światowej.
Jego pierwszym hitem w anglojęzycznym wykonaniu był przekład Jane Morgan utworu Le jour où la pluie viendra z 1958 r. Bécaud zawodową karierę aktorską z aktorstwem rozpoczął w filmie z 1956 Le Pays D'où Je Viens. W 1960 wygrał Grand Prix du Disque i skomponował L'enfant à l'étoile – bożonarodzeniową kantatę. W tym samym roku, Let It Be Me, angielska wersja Je t’appartiens stała się hitem dla Everly Brothers, wykonywanym w następnych latach przez Boba Dylana, Ninę Simone, Elvisa Presleya, Williego Nelsona, Jerry’ego Butlera i Jamesa Browna.

W 1961 Bécaud nagrał Et maintenant, jeden z jego większych singli we Francji. Przetłumaczona jako What Now My Love, piosenka ta stała się hitem Shirley Bassey, Sonny’ego i Cher, Elvisa Presleya, Judy Garland, Andy’ego Williamsa i Franka Sinatry. Po napisaniu opery L'opéra d'Aran, Bécaud wyjechał w tournée po Europie i kontynuował nagrywanie stringów pop hitów, włączając kontrowersyjny Tu le regretteras. Współtworzył także Love On The Rocks z Neilem Diamondem, który znalazł w ścieżce dźwiękowej filmu The Jazz Singer oraz był międzynarodowym hitem.
W latach 90. nastąpiło drastyczne zwolnienie aktywności Bécauda, pomijając różne nagrania i okazjonalne występy. Zmarł na raka w 2001, w swoim domu-łodzi na rzece Sekwanie i został pochowany na cmentarzu Père Lachaise w Paryżu

Becaud jest symbolem i klasykiem dla wykonawcow francuskojezycznych, po ktorego siega wielu wokalistow - w tym juz wspomniany Garou

Julie Zenatti

Isabelle Boulay

Kendji

Shy'm

i wielu wielu innych...

Na koniec konkursu Chopinowskiego..

Je ne sais pas pourquoi Cette mélodie me fait penser à Chopin Je l'aime bien, Chopin Je jouais bien Chopin Chez moi à Varsovie Où j'ai grandi à l'ombre A l'ombre de la gloire de Chopin  Je ne sais pas pourquoi Cette mélodie me fait penser à Varsovie Une place peuplée de pigeons Une vieille demeure avec pignon Un escalier en colimaçon Et tout en haut mon professeur Plus de sentiment Plus de mouvement Plus d'envolée Bien bien plus léger Joue mon garçon avec ton cœur Me disait-il pendant des heures Premier concert devant le noir Je suis seul avec mon piano Et ça finit par des bravos Des bravos, j'en cueille par millions A tous les coins de l'horizon Des pas qui claquent Des murs qui craquent Des pas qui foulent Des murs qui croulent Pourquoi? Des yeux qui pleurent Des mains qui meurent Des pas qui chassent Des pas qui glacent Pourquoi Le ciel est-il si loin de nous?

Nie wiem dlaczego Ta melodia przywodzi mi na mysl Chopina Lubie Chopina Dobrze gralem Chopina u siebie w Warszawie gdzie dorastalem w cieniu W cieniu chwaly Chopina Nie wiem dlaczego Ta melodia przywodzi mi na mysl Warszawe Plac zaludniony golebiami Stary dom z kolem zebatym Spiralne schody A na samej gorzej moj profesor O wiele wiecej uczuc Wiecej ruchu Wiecej uniesien O wiele lzejszy Graj moj chlopcze z sercem Mowil mi w ciagu godzin Pierwszy koncert po ciemku Jestem sam z moim pianinem I konczy sie brawami Zbieram je milionami Ze wszystkich czesci horyzontu Kroki ktore trzaskaja Mury ktore pekaja Kroki ktore sila sie Mury ktore upadaja Dlaczego? Oczy ktore placza Dlonie ktore umieraja Kroki ktore gonia Kroki ktore przerazaja Dlaczego niebo jest tak daleko od nas?

Wrzesień czyli Septembre

Camille i blady wrzesień...

Pâle septembre, comme il est loin, le temps du ciel sans cendres il serait temps de s'entendre sur le nombre de jours qui jonchent le sol d'octobre Mâle si tendre au début de novembre devint sourd aux avances de l'amour mais quel mal me prit de m'éprendre de lui ?  Sale décembre comme il est lourd le ciel sais-tu que les statues de sel ont cessé de t'attendre ?  Pâle septembre Entends-tu le glas que je sonne ? Je t'aime toujours d'amour je sème l'amour Les saisons passent mais de grâce faisons semblant qu'elles nous ressemblent Mais qui est cet homme qui tombe de la tour ? Mais qui est cet homme qui tombe des cieux ? Mais qui est cet homme qui tombe amoureux ? Pâle septembre, comme il est loin, le temps du ciel sans cendres il serait temps de s'entendre

Blady wrześniu, jak jesteś daleko Sezonie nieba bez popiołu Niedługo przyjdzie czas by się zgodzić Na ilość dni Które przykrywają glebę października Mężczyzna tak delikatny na początku listopada Stał się głuchy na podboje miłości Ale jakie licho mnie podkusiło żeby się w nim zakochać? Głupi Grudniu, jak ciężkie jest niebo Wiesz że słupy soli zniknęły czekając na Ciebi? Blady wrześniu Czy słyszysz dzwon którym dzwonię? Kocham cię prawdziwą miłością Sadzę miłość Pory roku mijają ale łaskawie udamy że nas przypominają Ale kim jest ten mężczyzna który spadł z wieży Ale kim jest ten mężczyzna który spadł z nieba Ale kim jest ten mężczyzna który się zakochał? Blady wrześniu, jak jesteś daleko Czas  nieba bez popiołu Niedługo nadejdzie czas by się usłyszeć.

Vanessa Paradis i Stacja 4 września - na pamiątkę Trzeciej Republiki

Barbara - Septembre

No i Becaud...

Czekanie me to Ty...

..czyli interpretacje polskie legend muzyki francuskojęzycznej Michała Bajora. Część I. Plus moje bolączki związane z tłumaczeniami. <pominąć pierwszą część proszę, jeśli nie chcecie moich wynurzeń>

Mamy, jako Polacy, coś takiego, że lubimy starszą muzykę francuskojęzyczną. Jak możecie się przekonać, ja wolę osobiście tą nowszą, tą bardziej popową, nadal z tekstem, ale bardziej jednak.. nowoczesną. Rodzice i dziadkowie donieśli mi jednak, że ta starsza, te legendy, te piosenki 'aktorskie', interpretacyjne robiły karierę. Zresztą, jak nie znać i nie kochać Edith Piaf czy Jacques'a Brela - Belga jak Stromae :)
Na pewno znałam wcześniej Non je ne regrette rien, ale już pisałam, że ja muzykę francuskojęzyczną polubiłam od Garou - i raczej do przodu odkrywałam te nowe piosenki, ale rozumiem, dlaczego można zakochać się w legendach.
Wielu aktorów, piosenkarzy mierzyło się z piosenkami francuskimi w języku oryginalnym - z akcentem bądź nie... - i z polskimi tłumaczeniami, na przykład Wojciecha Młynarskiego. Z całym szacunkiem, tłumaczenia może oddają klimat, ale osobiście wolę tłumaczenia dosłowne, nie poetyckie. Co mi z tego, że tłumacz - interpretator poetyko odda klimat piosenki, gdy ja chcę poznać znaczenie danego słowa?? Tak mi to przeszkadzało w tłumaczeniach angielskich piosenek, tak mi to przeszkadza we francuskich tekstach. Doceniam kunszt interpretatora, ale... wolę tłumaczeń dosłownie - zgodnie z tekstem. Co autor miał na myśli - to już doceniam analizie tekstu - nie wolnej woli tłumacza. U mnie raczej licencii poetici nie zaznacie.

Co pisząc, przechodzę do głównej części, czyli o czym ta notka miała być. Zapewne spotkaliście się z Michałem Bajorem, Neronem z Quo Vadis, co by o nim nie mówić - Artystą, świetnym interpretatorem piosenki szeroko pojętej jako aktorska, czyli po prostu utworów z tekstem ciut ambitniejszym od "Ja uwielbiam ją, ona tu jest.." (pozwólcie, że nie skończę). Pan Michał Bajor popełnił płytę pod tytułem Od Piaf do Garou. - i dobrze się domyślacie, że śpiewa na niej piosenki francuskojęzyczne - bo Garou to absolutnie nie Francuz. Nie wiem dlaczego Polacy uparli się śpiewać Je n'attendais que vous, który nie jest najlepszym ani najbardziej popularnym singlem Garou - tu w wykonaniu Marka Torzewskiego:

ale przynajmniej tekst który śpiewa pan Bajor jest bardziej podobny do oryginału Garou:

I tym samym chciałabym przedstawić kilka oryginalnych piosenek śpiewanych przez pana Michała z tłumaczeniami bardzo zgodnymi z oryginałem.
Jak to będzie się odbywać? Link do wykonania pana Michała na Deezerze - o wiele lepszy od Spotify!!!  - video do oryginalnej i moje tłumaczenie. Może być?:)
Pan Michał skowerował aż 25 piosenek, więc przedstawię po dwie, trzy w poście. przynajmniej będę coś publikować na blogu...:D
Z tłumaczeniem Je n'attendais que vous nie będę się wygłupiać, gdy dziewczyny cudowne z garou.pl BARDZO dobrze i dokładnie przetłumaczyły tekst TU. Mam nadzieję, że wybaczą, że zacytuję tylko tłumaczenie:
Czekałem tylko na Ciebie, 
Tylko Ty byłaś moją nadzieją, 
szedłem tak długo, przybywam z daleka, 
świat byli wielki i długa droga do Ciebie.
A tu tu tu na Deezerze jest cover przez pana Michała. I porównajcie sobie tekst z tekstem Jacquesa Veneruso - nauczylibyście się francuskiego znając tekst przetłumaczony i zaśpiewany na płycie Od Piaf do Garou? Właśnie :)

Drugą piosenką dziś będzie Nathalie -oryginał Gilbert Becaud - z dedykacją dla wszystkich Natalii, bo wszystkie Natalie są fajne - serio, co tylko nie poznam Natalii, to coraz fajniejsze :)

To jedna z lepiej przetłumaczonych piosenek na płycie pana Michała dokładnie tu możecie jej posłuchać. A oto tłumaczenie dosłowne z francuskiego, dokonane przeze mnie :)

La Place Rouge était vide, devant moi marchait Nathalie Elle avait un joli nom, mon guide : Nathalie. La Place Rouge était blanche, la neige faisait un tapis Et je suivais par ce froid dimanche, Nathalie. Elle parlait en phrases sobres de la révolution d’octobre Je pensais déjà Qu’après le tombeau de Lénine, on irait au café Pouchkine Boire un chocolat. La Place Rouge était vide, je lui pris son bras, elle a souri Elle avait des cheveux blonds, mon guide, Nathalie, Nathalie ... Dans sa chambre à l’uninversité Une bande d’étudiants l’attendait impatiemment On a ri, on a beaucoup parlé Ils voulaient tout savoir, Nathalie traduisait. Moscou, les plaines d’Ukraine, et les Champs-Élysées On a tout mélangé, et l’on a chanté Et puis ils ont débouché en riant à l’avance Du champagne de France et l’on à dansé. Et quand la chambre fut vide, tous les amis étaient partis Je suis resté seul avec mon guide, Nathalie. Plus question de phrases sobre, ni de révolution d’octobre On n’en était plus là Fini le tombeau de Lénine le chocolat de chez Pouchkine C’est, c’était loin déjà. Que ma vie me semble vide mais je sais qu’un jour à Paris C’est moi qui lui servirai de guide, Nathalie, Nathalie.

Plac Czerwony był pusty, przede mną szła Nathalie Ona miała piękne imię, moja przewodniczka : Nathalie. Plac Czerwony był biały, śnieg tworzył dywan A ja szedłem za nią w tą zimną niedzielę, Nathalie. Ona opowiadała w kilku prostych słowach o Rewolucji Październikowej Ja już myślałem Że po zwiedzaniu grobu Lenina, pójdziemy do kawiarni « Puszkin » Napić się czekolady. Plac Czerwony był pusty, ująłem ją za ramię, uśmiechnęła się Ona miała blond włosy, moja przewodniczka, Nathalie, Nathalie ... W jej pokoju w akademiku Grupa studentów oczekiwała nas niecierpliwie Śmialiśmy się, dużo rozmawialiśmy Oni chcieli wszystko wiedzieć, Nathalie tłumaczyła. Moskwa, równiny Ukrainy i Pola Elizejskie Wszystko się pomieszało, śpiewaliśmy A później zanosiliśmy się od śmiechu przy szampanie i tańczyliśmy I kiedy pokój opustoszał, wszyscy przyjaciele wyszli Zostałem sam z moją przewodniczką, Nathalie. Żadnych więcej prostych zdań, ani rewolucji październikowej Nie byliśmy już tam Skończony już grób Lenina, czekolada u "Puszkina" To, to było już daleko Jak moje życie wydaje się być puste, ale wiem, że pewnego dnia w Paryżu To ja będę jej przewodnikiem, Nathalie, Nathalie