J’aime Paris au mois de Mars

Po raz trzeci bylam i wrocilam z Paryza.
Moje pobyty tam staja sie coraz krotsze i za kazdym razem zostaje niedosyt.
Moj Paryz jest juz oswojony. Mam swoje miejsca w ktorych moge chodzi z zamknietymi oczami.
A zarazem gdy wysiade z metra nie z tej strony to jest male zdziwienia/panika, ktora znika gdy obroce sie i skojarze miejsce gdzie jestem.
Bo Miasto Swiatel jest male. Bardzo male. Tak tylko sie wydaje ze Paryz to taki duzy.
Z kazdego miejsca widac Zelastwo, czyli Wieze.
Chcesz dojechac z jakiegos miejsca, powiedzmy spod Katedry do Wiezy? Jeden RER, 5 minut w tloku, przesiadka na Chatelet lub Gare du Nord i 5 minut w metrze, ruchome schody do gory - i jest sie. I tak jest w kazdym przypadku.
Opera, Galerie Lafayette, Les Printemps, skret w prawo - jest sie na Saint Lazarre.
Notre Dame, boulevard Saint Michel, Sorbona, i juz sie jest w Ogrodach Luksemburskich.. a obok mozna wejsc do Panteonu.
Prosty spacerek - nie da sie zgubic nawet gdyby sie chcialo - Luk Triumfalny, Champs Elysees, Concorde, Jardin du Tuilleurs i Luwr. Tak prosto, ze prosciej sie nie da.
Nic z tego ze wieje.
Nie pada - dopiero w sobote wieczorem troche kropi, w niedziele rano niebo zachmurzone, bo smutne ze musze juz wyjezdzac.


Paryz oswojony jest miejscem, gdzie dostaje sie dodatkowego croissanta do sniadania. Gdy croissanta je sie czytajac na schodach przed Sacre Coeur. Gdy wchodzi sie do Gibert Jaune i zagryza sie pazury bo nie wszystkie ksiazki za 1 euro wejda do torby podrecznej. Gdy gubi sie w 11, ale sie czuje ze to miejsce zyje.
Gdy widzi sie patrole uzbrojone po zeby. Gdy kolezanka paryzanka mowi, ze patrole mineurs, czyli rozbrajajace bomby jezdza codziennie. Gdy kumpele nie moga dojechac na spotkania bo metro zamkniete. Przy Cafe de La Danse trzy napisy Je suis Charlie. Od stycznia sytuacja niby jest powazniejsza. Ale Francuzow to przestalo juz ruszac.
Gdy Julie Zenatti mowi ci ze dobrze mowisz po francusku.

Avec la belle Julie Zenatti...♥ #juliezenatti

A photo posted by Gosia Pietrzak (@margotana) on Mar 13, 2015 at 12:24am PDT

Gdy Maximilien Philippe mowi "No tak, tak wlasnie sie dziwilem skad akcent, znacie w Polsce The Voice? Dzieki!"

Czwartek przed radiem, czekamy na Julie. Nagle patrze:Przeciez to Max! Z The Voice. Finalista Gara. Dziewczyny: kto? Jak chcesz idz po fote Powiedziałam mu ze jest fajny. Focia!. Dziewczyny, chcecie?? Eee nie! Piątek support przed Ju niespodziewany : Max. Dziewczyny: Zalujemy braku foci. Haha. Ha. ;)

A photo posted by Gosia Pietrzak (@margotana) on Mar 14, 2015 at 1:47am PDT

Gdy Michal Kwiatkowski mowi swojej ekipie ze przyjechalam specjalnie z Gdyni na jego koncert.

#michalkwiatkowski #cafedeladanse #paris #chopinetc

A photo posted by Gosia Pietrzak (@margotana) on Mar 16, 2015 at 11:11am PDT

Gdy spedza sie kilka godzin najpierw jedzac poutine a potem pijac kawe za 4 euro pod Notre Dame.

Za krotko. Ja wroce.

Paris by night, czyli Patrick i Daniel w Mieście Świateł

Kilka dni temu wróciłam z tygodniowego urlopu, na którym, jak już wcześniej pisałam, byłam w Paryżu. Późno, ale primo: trzeba było w końcu odłożyć pieniądze, secundo: trzeba było mieć towarzystwo, tertio: trzeba było mieć porządny powód.
Za pierwszym razem gdy byłam w Paryżu, a było to w grudniu 2011 roku, miałam bardzo porządny powód: Notre Dame de Paris, concerts hommage, z orkiestrą symfoniczną, w Bercy. Byłam, umierałam z zachwytu gdy Daniel Lavoie wydarł się Je t'aimeeeeeeeeee, które zatrzęsło całą halą, czy gdy Bruno Pelletier wyciągał kolejne trudne nuty w Le temps des cathedrales i tak, popłakałam się, całe trzy razy, każdego wieczoru, gdy słyszałam Belle w oryginale.

Byłam wtedy na szczycie Wieży Eiffla, ledwo ale jednak wspięłam się na Notre Dame, widziałam widok z Montmarte i byłam przeszczęśliwa że zobaczyłam Paryż, dzięki absolutnie niesamowitym przyjaciółkom - bo wtedy, będąc studentką, nie mogłabym sama sobie pozwolić na taki wyskok.
Obiecałam że wrócę..
Myślałam, że z tymi samymi osobami, ale życie nam się zmieniło, i gdy ja już zaczęłam pracę, powiedziałam że nie odpuszczę, że już trochę Paryża zaczyna brakować.
Po roku bez wakacji w końcu trzeba było wziąć urlop, jeszcze nawet za zeszły rok. Pieniądze też trochę się odłożyły, więc nie trzeba było aż tak bardzo oszczędzać na bilecie samolotowym.
Tylko powód?
Ano znalazł się bardzo dobry.
Primo: Patrick Fiori. Wiecie bardzo dobrze jak uwielbiam Patricka. No niestety nie udało się zrobić z nim foci, ale .. to następnym razem. Byłam na koncercie Patricka. Słyszałam Choisir i Sans bruit. AAAAAAAA.

<3<3
Znalazł się kolejny powód dla nas - bo pojechałyśmy z Kasią i Agą, czyli dziewczynami poznanymi na... koncercie Bruna w Warszawie! - powodem został pan numer 4 z Notre Dame, czyli jedyny kochany Frollo, Daniel Lavoie. Daniel niedawno wydał album projektowy - La licorne captive z tekstami z mitów i w małej sali teatru paryskiego Europeen przedstawił te piosenki i swoje starsze przeboje .. w tym Belle, na które cała sala westchnęła.

I tym razem... Daniela udało się złapać<3

I jakimś cudem - no dobrze, cudem facebooka, bo wcześniej pisałam do Niego że będę - cher Daniel dał autograf dobrze pisząc moje imię.;-)

Jak już te dwa powody, to trzeci sam się nawinął. Kochamy musicale? Kochamy. A na czego prapremierę pójdziemy do Mogadoru? No, na Le bal des Vampires - czyli Bal wampirów.. którego sponsorem został producent.. pasty do zębów wybielającej. Wampiry mają białe zęby :)

A oprócz muzyki? Paryż jest Paryżem. Czyli Sacre Coeur. Czyli ta kupa żelastwa zwana Wieżą Eiffla. Czyli Notre Dame codziennie. Czyli cudowna pogoda w Jardin du Luxembourg i Jardin du Tuilliers. Czyli z Łukiem lubimy się na deszczowo. Czyli makaroniki z Laduree.

Czyli mogłabym tam mieszkać i szukać płyt w Boulier za 2 euro i książek za 20 eurocentów w Gibert Jaune i przepaść w UGC Cinema oglądając Tu veux ou tu veux pas z Bruelem.
Dałabym radę.
Ale żeby nie stracić uroku tego Miasta, wolę tam po prostu wracać, nie mieszkać. Dlatego wolę zostać w mojej Gdyni.
A z Paryża przywozić oryginalną płytę z Notre Dame za 2,3 euro, 2 Nolwenn, Julie i Patricka i nie wydać więcej niż 10 euro.
Wrócę. W marcu na Julie Z. :)

Paryż będzie zawsze Paryżem, czyli covery Zaz.

#MZF W przeciwieństwie do większości frankofilów polskich, nie lubię Zaz.
No dobrze, lubię ze dwie piosenki z Recto verso.
Tą, przy której mam ciary, tekst : wowowow.

i takie pozytywne Comme ci comme ca - no dobrze, bardziej lubię teledysk.

Na Je Veux mam alergię. ALERGIĘ. Za czasów 2010 słuchałam jeszcze polskiego radia - teraz nie mogę, bo reklamy - i francuskiego. Przejadła mi się tak porządnie ta piosenka, że to aż boli.
Z dwóch Isabelle które wybrały sobie pseudonim Zaz, wolę tą z końcówką -ie. Zazie love <3

Zaz wydaje jednak nową płytę z piosenkami o Paryżu - standardami i swoimi. A że ja to miasto lubię - I ZA MIESIĄC W NIM BĘDĘ, O TEJ PORZE WŁAŚNIE NA KONCERCIE PATRICKA F. W ZENICIE!!!!!!!!!! - to można przetłumaczyć Paris sera toujours Paris, w oryginale Maurice Chevalier.
Tekst Chevaliera był pisany w czasach wojennych - i o Paryżu wojennym, z lat II Wojny Światowej, mówi ta piosenka.

Par précaution on a beau mettre Des croisillons à nos fenêtres Passer au bleu nos devantures Et jusqu´aux pneus de nos voitures Désentoiler tous nos musées Chambouler les Champs Elysées Emmailloter de terre battue Toutes les beautés de nos statues Voiler le soir les réverbères Plonger dans le noir la ville lumière Paris sera toujours Paris! La plus belle ville du monde Malgré l´obscurité profonde Son éclat ne peut être assombri Paris sera toujours Paris! Plus on réduit son éclairage Plus on voit briller son courage Plus on voit briller son esprit Paris sera toujours Paris! Pour qu´à ce bruit chacun s´entraîne On peut la nuit jouer d´la sirène Nous contraindre à faire le zouave En pyjama dans notre cave On aura beau par des ukases Nous couper l´veau et même le jazz Nous imposer le masque à gaz Des mots croisés à quatre cases Nous obliger dans nos demeures A nous coucher tous à onze heures  Paris sera toujours Paris! La plus belle ville du monde Et quand les restrictions abondent Gentiment il en prend son parti Paris sera toujours Paris! On a beau réduire son essence On n´réduira pas sa confiance Sa bonne humeur et son esprit Paris sera toujours Paris!  Bien que ma foi, depuis octobre Les robes soient beaucoup plus sobres Qu´il y ait moins d´fleurs et moins d´aigrettes Que les couleurs soient plus discrètes Bien qu´aux galas on élimine Les chinchillas et les hermines Que les bijoux pleins de décence Brillent surtout par leur absence Que la beauté soit moins voyante Moins effrontée moins provocante...  Paris sera toujours Paris! La plus belle ville du monde Même quand au loin le canon gronde Sa tenue est encore plus jolie... Paris sera toujours Paris! On peut limiter ses dépenses, Sa distinction son élégance N´en ont alors que plus de prix Paris sera toujours Paris!

Jako zabezpieczenie możemy założyć kraty na nasze okna Pomalować na niebiesko fasady sklepów I nawet koła naszych samolotów Ograbić wszystkie muzea Zaniepokoić Champs Elysees Zawinąć w glinę Wszystkie piękne zabytki Zakryć latatnie uliczne Zatopić w ciemności Miasto Światła Paryż będzie zawsze Paryżem Najpiękniejszym miastem świata Mimo głębokiej ciemności Jego światło nigdy nie będzie zaciemnione Paryż będzie zawsze Paryżem Im bardziej zmniejszymy jego światło Tym bardziej widzimy jego odwagę Tym bardziej widzimy jego ducha Paryż będzie zawsze Paryżem Żeby każdy się przyzwyczaił do tego dźwięku Wieczorami mogą zagrać syreny Zmuszają nas do bycia kozami W piżamach w naszych schronach Rozkazami utną nam wodę I nawet jazz Nałożą nam maski gazowe Krzyżówkami Sprawią że zostaniemy w swoich domach Że pójdziemy spać o 11. Paryż będzie zawsze Paryżem Najpiękniejszym miastem świata I kiedy restrykcje spiętrzają się Łaskawie zagra w tą grę Paryż będzie zawsze Paryżem Możemy odciąć mu gaz Nie zmniejszymy jego pewności Jego dobrego humoru i ducha Paryż będzie zawsze Paryżem Mimo że, uwierz mi, od października Sukienki nie są tak temperamentne Że jest mniej kwiatów i piór Że kolory są bardziej dyskretne I w czasie zabaw eliminujemy szynszyle i gronostaje Że biżuteria promieniuje Swoją nieobecnością Że piękno jest mniej widoczne Mniej odważne, mniej prowokujące Pariż będzie zawsze Paryżem Najpiękniejszym miastem świata Mimo że z dala słychać wybuchy Jego ubiór jest zawsze najładniejszy Paryż będzie zawsze Paryżem Możemy zmniejszyć jego wydatki Jego wyróżnienie i jego elegancja Są bezcenne Paryż będzie zawsze Paryżem