Alez mnie The Voice zaskakuje.
Dobrze, ze wrocilo, ze Garou w piatym sezonie wrocil, ze stream jest, ze moglam sie przekonac do Liliana.
Zeszly sezon sledzilam tylko od czasu do czasu, bo mimo ze lubie sam koncept programu i glosy sa spoko, to jednak najwieksza motywacja byl pewien pan w jury, ktory zrezygnowal by poswiecic sie karierze solowej. Pan Kanadyjczyk jednak nie nagral nowej plyty w trakcie i do 5 sezonu wrocil. W pierwszym odcinku szalal, wariowal i jego powrot sprawil, ze ogladalam stream az do konca The Voice la suite, czyli do 0.30. Heh, program ktory zaczyna sie o 20.55 i ma z 6 blokow reklamowych konczy sie dobrze po polnocy.
W The Voice - la suite prezentowane sa najlepsze momenty z odcinka plus nieemitowane materialy zza kulis, plus wystepy solowe badz czlonkow jury badz talentow z poprzedniego sezonu. W pierwszym odcinku piatego sezonu wystapil zwyciezca poprzedniego sezonu - Lilian.
Lilian w czwartym sezonie w czasie przesluchan do lez wzruszyl Zazie, ktora powiedziala mu, ze wie dlaczego zaakceptowala bycie w jury - wlasnie dla niego. Poprowadzila go az do finalu, ktory chlopak wygral przewazajaca iloscia glosow.
I ojej, jaki ten chlopak ma glos.
Ten 25 letni wytworca serow (pytanie jaki ser polecilby kazdemu z czlonkow jury totalnie rozwalilo wszystko;) dosc szybko przygotowal album, ktory dobrze koresponduje z jego wrazliwoscia. Troche folkowy..
Troche popowy, na pewno autorski - Lilian jest wspolautorem wszystkich piosenek.
I w The Voice la suite zaprezentowal swoj drugi singiel. Ktory slucham od polnocy ciagle.
Alez to dobra piosenka...
Il faut des rires, il faut des pleurs
Faut des fleurs pour se souvenir
Qu’on a eu des jours meilleurs
On dit qu’après le pire, qu’après la peur
Il y a cette chance à saisir
Mais quel est le prix du bonheur ?
Combien de rires, combien de larmes
Combien d’années de malheur
Faut-il pour que mon cœur s’enflamme ?
Pour enfin ne plus avoir peur
Explose mon cœur,
explose mon âme
Rester dans le noir tout seul
Pour enfin ne plus avoir peur
Mieux vaut en rire
Mieux vaut mon cœur
Faudra faire avec les sourires
Ceux qui masquent la douleur
On dit qu’après l’orage, le ciel se dégage
Qu’il faut savoir tourner les pages
Comme dit l’adage, il n’y a pas d’âge
J’ai peur du vide
J’ai peur d’avoir peur
J’ai peur des rires
Qui décomptent nos heures
Potrzeba smiechu, potrzeba lez
Potrzeba kwiatow by pamietac
Ze mielismy najlepsze dni
Mowi sie ze po najgorszym, po strachu
Zawsze jest szansa do wykorzystania
Ale jaka jest cena szczescia?
Ile smiechu, ile lez
Ile lat nieszczescia
potrzeba by rozpalic moje serce?
Zeby w koncu przestac sie bac.
Wybucha moje serce,
Wybucha moja dusza
Trzeba byc samemu w ciemnosci
Zeby w koncu przestac sie bac.
Lepiej w smiechu
Lepiej w moim sercu
Trzeba pokonac ich usmiechami
Tych ktorzy kryja bol.
Mowi sie ze po burzy, niebo sie przejasnia
Ze trzeba umiec rozpoczac nowy etap
Jak mowi powiedzenie,
nie jest sie za starym..
Boje sie pustki
Boje sie bac.
Boje sie smiechow
Ktore odliczaja nasze godziny.
We Francji, jesli jakis artysta nie zaangazuje sie w jakas akcje charytatywna, od razu moze schowac sie w najglebsza jaskinie, np Lascaux, i gdzies sie schowac.
Francuzi uwielbiaja akcje charytatywne i uwielbiaja robic wielkie widowiska, koncerty, akcje przy tej okazji. Najbardziej znanym i z pompa i porownywalnym do naszej dzisiejszej Wielkiej Orkiestry Swiatecznej Pomocy jest wymyslony w Stanach, ale uwielbiany przez Francuzow Telethon. Co roku w jeden dzien na poczatku grudnia przez 48 godziny sa koncerty, przed i po sa aukcje, a w czasie 48 mozna dzwonic, SMSowac, klikac na stronie internetowej i wszystko potem sumuje sie dla dzieci z chorobami genetycznymi. W tym roku ambasadorem akcji byl Marc Lavoine, w zeszlym roku Garou. Dochod ze sprzedazy singla Petit garcon, ktory Garou nagral z chlopcem z rodziny dotknietej choroba, zostal tez przeznaczony na Telethon.
Na video widac wlasnie numer pod ktory Francuzi dzwonia i z tylu licznik ktory pokazuje jak zmienia sie. Dosc powiedziec, ze w zeszlym roku Telethon zebral 92 miliony euro. 92 MILIONY EURO. Tak wygladala tabelka:
Heure
Téléthon 2013
Téléthon 2014
Écart
21 h
2 606 479 €
2 992 192 €
+ 14,80 %
23 h
4 600 936 €
5 302 614 €
+ 15,25 %
1 h
5 486 522 €
6 120 237 €
+ 11,55 %
7 h
5 667 308 €
6 828 383 €
+ 20,49 %
9 h
6 611 155 €
7 862 922 €
+ 18,93 %
11 h
9 815 786 €
10 701 679 €
+ 9,03 %
13 h
15 042 183 €
15 754 290 €
+ 4,73 %
Heure
Téléthon 2013
Téléthon 2014
Écart
15 h
20 544 580 €
21 956 879 €
+ 6,87 %
17 h
26 482 344 €
28 685 921 €
+ 8,32 %
19 h
36 048 006 €
37 657 179 €
+ 4,46 %
21 h
48 623 827 €
50 030 599 €
+ 2,89 %
23 h
62 839 978 €
66 492 773 €
+ 5,81 %
1 h
73 625 145 €
80 914 602 €
+ 9,90 %
Final
78 341 598 €
82 353 996 €
+ 5,12 %
82 w cialu 48 godzin, 10 milionow z aukcji.
Jednak impreza, ktora wzbudza najwiecej kontrowersji, i do ktorej troche mozna porownac WOSP, jest Enfoires, ktore wywodzi sie od Restos du Coeur.
Restos de Coeur to doslownie Restauracje Serca, ktore wymyslil w 1985 roku Coulouche. Coulouchowi, czyli Michelowi Coullociemi, nalezy sie osobny wpis, a i ksiazka to by bylo za malo, ale w skrocie: komik, ktory wystartowal w wyborach prezydenckich, i dostal naprawde spore poparcie, tylko dlatego ze powiedzial ze ma dosyc wladzy (cos sie kojarzy komus...?) Colouche by jednak madrzejszy - albo po prostu zostal zastraszony, bo w pewnym momencie wybory prezydenckie z 1981 zaczely sie robic niebezpieczne - i wycofal sie, ale zostal niesamowitym spolecznikiem. Jesienia 1985 zalozyl Restauracje serca wlasnie - 40 tysiecy wolontariuszy dzialajacych caly rok w 2500 restauracji, Dzis, 30 lat po zalozeniu 130 milionow posilkow jest rozdawane przez 67 600 wolontariuszy milionie bezdomnych. Sama mam ciarki czytajac o tym. Colouche zginal rok po stworzeniu Restos w wypadku - potracila go ciezarowka gdy jechal na motocyklu, stad piosenka Renaud Putain de camion - ale jego dziedzictwo trwa do dzis.
Restauracje serce dzialaja caly rok, ale co roku, w styczniu sa koncerty Les Enfoires.
Colouche poprosil Jeana-Jacquesa Goldmana by ten napisal piosenka dla Restos
Ja spotykam się z tymi, Którzy nie mają już nic, Bez filozofii, mów czy zachwalania. Nie obiecamy wam Zawsze wspaniałego wieczoru, Ale na zimę Coś do jedzenia i picia Wszystkim pokonanym przez wiek i bezrobocie, Pozbawieni ciastka, wykluczeni ze wspólnej własności Skoro o was myślimy, to cóż, jest to dość egoistyczne, Bo jutro nasze imiona mogą wydłużyć waszą listę.
Dzisiaj nikt już nie ma prawa Ani do głodu, ani do zimna, Do lamusa z „każdy dla siebie” Myśląc o tobie, myślę o sobie. Nie obiecuję ci wspaniałego wieczoru, Tylko cos do zjedzenia i wypicia, Trochę chleba czy ciepła W Restos – restauracjach serca
Kiedyś zawsze było puste nakrycie na stole, Porcja zupy, krzesło, kącik w mieszkaniu. Dziś nasze oczy i drzwi są zamknięte Bo inni mają zawsze, zawsze wszystkiego w nadmiarze
Nie mam wyrzutów sumienia I nie spędza mi to snu z powiek, Ale prawdę mówiąc, odbiera to smak wszystkim moim przyjemnościom. W sumie nie jest moją winą, że są ludzie głodni, Ale będzie, jeśli nic nie zmienimy.
Nie mam recepty na zmianę twojego życia, Ale jeśli mogę pomóc ci przez kilka godzin, to chodźmy Istnieje wiele bied, za dużo jak na jednego wynalazcę,
Ale to dzieje sie dzis, tu i teraz
30 lat pozniej a tekst nadal jest tak aktualny jak nigdy.
Les Enfoires to byl pomysl koncertu z najwiekszymi gwiazdami piosenki francuskiej, ktorego dochod z ma isc dla Restos wlasnie. Tylko, ze juz od kilku lat Enfoires wzbudzaja coraz wiekszy niesmak u Francuzow.
Czemu? Bo zaczelo to byc widowisko medialne, na ktorym promuja sie gwiazdy piosenki, komicy, a nie skromne, bez kostiumow i fajerwerkow koncerty.
Owszem, caly czas dochod ze sprzedazy plyt i DVD i piosenek mp3 kupionych ze sklepow idzie na Restos.
Owszem, nadal wszyscy artysci bioracy w tym udzial robia to za darmo.
Ale rzeczywiscie, to naprawde najbardziej medialny koncert, i najlepsza promocja dla artystow, ktorzy - nawet na DVD to widac! - nie przyjezdzaja na Enfoires by pomoc, tylko by sie wypromowac.
Piosenka promujaca w zeszlym roku Enfoires, jak juz wczesniej pisalam, wzbudzila sporo kontrowersji, bo konfrontowala mlode spoleczenstwo z artystami, ktorzy nawzajem siebie oskarzali, o biede, o bezrobocie, o zanieczyszczenie srodowiska.
W tym roku Enfoires wybrali tekst wiersza Paula Eluarda o tytule ktory mowi wszystko - La liberte.
I wiedzac, ze pewnie nadal beda kostiumy, nadal bedzie duzo promocji i wydawania pieniedzy nie na to na co powinny isc pieniadze - Restos warto wspierac caly rok - nie tylko kupowac DVD ze spektaklem Les Enfoires. Dla Restos juz drugi rok byla wydana ksiazka z opowiadaniami o posilkach najlepszych francuskich pisarzy - Levy, Chattam, Weber - 13 a table. Mi w Paryzu udalo sie kupic najpierw jedna, potem druga czesc, i caly dochod 5 euro poszedl na posilki, to wiem.
Inne akcje, ktore warto wspierac:
Fundacja Abbe Pierre, fundacja Emaus wspierajaca bezdomnych, w ktora zaangazowana jest Nolwenn Leroy
Fundacja wspierajaca walke z mukowiscydoza - choroba na ktora zmarl Gregory Lemarchal, zwyciezca Star Academy
Asso Laurette Fugain, wspierajaca walke z bialaczke, - Laurette byla corka Michela Fugaina, jej choroba byla medialna, rodzice i siostra przekuli jej walke w fundacje.
Quand on est seul sur son étoile
Et qu'on regarde passer les trains
Quand on trinque avec des minables
Qu'on dort avec des "moins que rien"
Quand on ré-écrit à sa mère
Et qu'on pense aux économies
Quand on invente des prières
Pour des Bon Dieu de comédie
C'est qu'on a besoin
De quelqu'un, de quelque chose
Ou d'un ailleurs
Que l'on n'a pas, que l'on n'a pas
C'est qu'on a besoin
De quelqu'un, ou d'un amour
Ou bien d'un bon copain
Que l'on attend depuis longtemps,
longtemps
Quand on est seul sur son étoile
On n'entend pas le temps courir
On est au chaud et l'on s'installe
Comme un cheval qui va mourir
Quand tu raconte ton enfance
A des gens qui n'écoutent pas
Quand tu te fais beau, c'est dimanche
Et qu'après tout tu ne sors pas
C'est que tu as besoin
De quelqu'un, de quelque chose
Ou d'un ailleurs
Que tu n'as pas, que tu n'as pas
C'est que tu as besoin
De quelqu'un, ou d'un amour
Ou bien d'un vrai copain
Que tu attends depuis longtemps
Quand on est seul sur son étoile
Y a des fois des coups du Bon Dieu
Moi, je suis deux sur mon étoile
C'est idiot, mais je suis heureux
Je n'ai plus besoin de quelqu'un
De quelque chose, ou d'un ailleurs
Je suis très bien tu sais, je suis très bien
La la la la la la très bien tu sais
Je suis très bien, je suis très bien
Très bien, très bien!
Kiedy jest sie samym na swojej gwiezdzie
I kiedy patrzy sie na pociagi
Kiedy pije sie z zebrakami
Kiedy spi sie z 'mniej niz nikim'
Kiedy pisze sie kolejny raz do swojej matki
I kiedy mysli sie o ekonomii
Kiedy wymysla sie modlitwy
do dobrego Boga komedii
To wtedy potrzeba
Kogos, czegos,
innego swiata
ktorego sie nie ma, ktorego sie nie ma
To wtedy potrzeba
Kogos czegos
Albo dobrego kumpla
Ktorego sie szuka od dawna,
od dawa
Kiedy jest sie samym na swojej gwiezdzie
Nie slyszy sie biegnacego czasu
Jest sie w cieple i usadawia sie
Jak kon ktory zaraz umrze
Kiedy opowiadasz o swoim dziecinstwie
Ludziom ktorzy nie sluchaja
Kiedy robisz sie na bostwo w niedziele
A potem jednak nie wychodzisz
To wtedy wlasnie potrzebujesz
Kogos, czegos,
innego swiata
Ktorego nie masz, ktorego nie masz
To wtedy potrzebujesz
Kogos, albo milosci
Albo prawdziwego przyjaciela
Na ktorego czekasz od dawna
Kiedy jest sie samym na swojej gwiezdzie
Dostaje sie czasami becki od dobrego Boga
Ja, jest mnie dwoch na mojej gwiezdzie
To idiotyczne, ale jestem szczesliwy
Nie potrzebuje nikogo,
niczego, zadnego innego swiata
Dobrze mi tu, wiesz?, dobrze mi tu
la la lalala bardzo dobrze, wiesz
Dobrze mi tu, dobrze mi tu
Bardzo dobrze, bardzo dobrze
Tydzien z Becaud?
Nie, po prostu tak sie zdarzylo, ze Mario Pelchat, kanadyjski wokalista, nagral plyte z coverami Becaud - i zasluchalam sie.
A przy okazji warto przedstawic i sylwetke Becaud, i Pelchata.
Mario Pelchat zaczal kariere juz jako dziecko wystepujac w Quebecu razem ze swoja siostra. Niestety, w czasie jednej z tras siostra trafila do szpitala, gdzie zostal u mnie wykryty nowotwor tkanki kostnej i niedlugo potem zmarla.
Sam Mario jednak wystepowal dalej, wygrywal konkursy, a od lat 80 wydaje plyty. Jest tez aktorem musicalowym - byl dublerem Garou w Notre Dame de Paris oraz gral Don Carlosa w Don Juanie.
Jego piosenka znalazla sie tez w filmie Xaviera Dolana Tom.
W tym tygodniu wydal plyte z coverami.. Becaud wlasnie :) Na niej znalazla sie wlasnie tytulowa i przetlumaczona piosenka Seul sur son etoile - ktora Pelchat nagral z Garou.
Ciekawostka: Seul sur son etoile ma tez swoja angielska wersje! It must be him to klasyk, spiewany juz miedzy innymi przez Shirley Bassey
Bécaud uczył się gry na fortepianie w młodym wieku, studiował w Konserwatorium w Nicei. W 1942 opuścił szkołę i wstąpił do Francuskiego Ruchu Oporu w czasie II wojny światowej. Rozpoczął pisanie piosenek w roku 1948, po spotkaniu z Maurice’em Vidalinem, który namówił go do wydania swoich wczesnych kompozycji. Zaczął tworzyć dla Marie Bizet. Bizet, Bécaud i Vidalin utworzyli błyskotliwe trio, ich współpraca trwała do roku 1950.
Podczas tournée razem z Jakiem Pillsem jako pianista, Bécaud spotkał Édith Piaf, wówczas żonę Jacques’a Pillsa. Zaczął śpiewać za jej radą w 1953 utwory takie jak Mes mains i Les croix. Jego pierwsze występy nastąpiły rok później i w 1955 stał się znanym pełnym temperamentu francuskim wykonawcą. W 1956 roku Bécaud nagrał poruszającą piosenkę Pianista z Warszawy (Le pianiste de Varsovie) w której zawarł swoją fascynację Chopinem i wspomniał o stolicy Polski zniszczonej podczas drugiej wojny światowej.
Jego pierwszym hitem w anglojęzycznym wykonaniu był przekład Jane Morgan utworu Le jour où la pluie viendra z 1958 r. Bécaud zawodową karierę aktorską z aktorstwem rozpoczął w filmie z 1956 Le Pays D'où Je Viens. W 1960 wygrał Grand Prix du Disque i skomponował L'enfant à l'étoile – bożonarodzeniową kantatę. W tym samym roku, Let It Be Me, angielska wersja Je t’appartiens stała się hitem dla Everly Brothers, wykonywanym w następnych latach przez Boba Dylana, Ninę Simone, Elvisa Presleya, Williego Nelsona, Jerry’ego Butlera i Jamesa Browna.
W 1961 Bécaud nagrał Et maintenant, jeden z jego większych singli we Francji. Przetłumaczona jako What Now My Love, piosenka ta stała się hitem Shirley Bassey, Sonny’ego i Cher, Elvisa Presleya, Judy Garland, Andy’ego Williamsa i Franka Sinatry. Po napisaniu opery L'opéra d'Aran, Bécaud wyjechał w tournée po Europie i kontynuował nagrywanie stringów pop hitów, włączając kontrowersyjny Tu le regretteras. Współtworzył także Love On The Rocks z Neilem Diamondem, który znalazł w ścieżce dźwiękowej filmu The Jazz Singer oraz był międzynarodowym hitem.
W latach 90. nastąpiło drastyczne zwolnienie aktywności Bécauda, pomijając różne nagrania i okazjonalne występy. Zmarł na raka w 2001, w swoim domu-łodzi na rzece Sekwanie i został pochowany na cmentarzu Père Lachaise w Paryżu
Becaud jest symbolem i klasykiem dla wykonawcow francuskojezycznych, po ktorego siega wielu wokalistow - w tym juz wspomniany Garou
Je ne sais pas pourquoi
Cette mélodie me fait penser à Chopin
Je l'aime bien, Chopin
Je jouais bien Chopin
Chez moi à Varsovie
Où j'ai grandi à l'ombre
A l'ombre de la gloire de Chopin
Je ne sais pas pourquoi
Cette mélodie me fait
penser à Varsovie
Une place peuplée de pigeons
Une vieille demeure avec pignon
Un escalier en colimaçon
Et tout en haut mon professeur
Plus de sentiment
Plus de mouvement
Plus d'envolée
Bien bien plus léger
Joue mon garçon avec ton cœur
Me disait-il pendant des heures
Premier concert devant le noir
Je suis seul avec mon piano
Et ça finit par des bravos
Des bravos, j'en cueille par millions
A tous les coins de l'horizon
Des pas qui claquent
Des murs qui craquent
Des pas qui foulent
Des murs qui croulent
Pourquoi?
Des yeux qui pleurent
Des mains qui meurent
Des pas qui chassent
Des pas qui glacent
Pourquoi
Le ciel est-il si loin de nous?
Nie wiem dlaczego
Ta melodia przywodzi mi na mysl Chopina
Lubie Chopina
Dobrze gralem Chopina
u siebie w Warszawie
gdzie dorastalem w cieniu
W cieniu chwaly Chopina
Nie wiem dlaczego
Ta melodia przywodzi mi
na mysl Warszawe
Plac zaludniony golebiami
Stary dom z kolem zebatym
Spiralne schody
A na samej gorzej moj profesor
O wiele wiecej uczuc
Wiecej ruchu
Wiecej uniesien
O wiele lzejszy
Graj moj chlopcze z sercem
Mowil mi w ciagu godzin
Pierwszy koncert po ciemku
Jestem sam z moim pianinem
I konczy sie brawami
Zbieram je milionami
Ze wszystkich czesci horyzontu
Kroki ktore trzaskaja
Mury ktore pekaja
Kroki ktore sila sie
Mury ktore upadaja
Dlaczego?
Oczy ktore placza
Dlonie ktore umieraja
Kroki ktore gonia
Kroki ktore przerazaja
Dlaczego
niebo jest tak daleko od nas?
Tu pourras m'dire tout
c'que tu veux
Sous tes fous rires
et tes grands airs
C'est pas la peine,
Tu peux mentir à qui tu veux
Tu souris trop
pour être heureux
Tu m'fais d'la peine
J't'aime quand même moi
J'suis pas tes potes
Ni ton boss ou tes collègues moi
Mais tu m'prends vraiment pour un con
Tu crois qu'tu m'endors
Mais même derrière ton masque
Tes cernes en parlent encore
Tu n'as pas sommeil
Le froid, la soif,
la dalle, t'as tout
Mais tu n'as pas sommeil
Ta mère, ta femme, ta fille, t'as nous
Mais tu n'as pas sommeil
Ton toit, ton taf, ta caisse, tes sous
Mais tu n'as pas sommeil
La vie, santé, bonheur
Avoue que tu n'as pas sommeil
Si on sortait prendre l'air
Au lieu d'me prendre pour de la merde
Prends-moi la main
Sinon à quoi on sert nous ?
À part faire la fête
Mec j'l'ai assez faite moi
On s'voit demain
Et si je compte et je compterai pour toi
Je te conterai mes histoires
Et je compterai les moutons, pour toi
Et si je compte et je compterai pour toi
Je te conterai mes histoires
Et je compterai les moutons
Mógłbyś powiedzieć mi wszystko
co zechcesz,
pośród twego szalonego śmiechu
i twych wspaniałych dzieł.
Ale to nie ma sensu,
Możesz okłamywać kogokolwiek chcesz
Za dużo się uśmiechasz,
aby być szczęśliwym
Ranisz mnie.
Pomimo tego, kocham Cie.
Nie jestem Twoim kumplem,
ani szefem, ani kolegą,
Ale naprawdę bierzesz mnie za idiotę
I wierzysz, że mnie uspokoisz
Ale za Twoją maską,
cienie pod Twoimi oczami
mówią wciąż
Nie sypiasz
Nie jesteś zziębnięty, spragniony
ani głodny.
Ale nie sypiasz.
Masz matkę, żonę, córkę, nas.
Ale nie sypiasz.
Masz dach nad głową, pracę, pieniądzę
Ale nie sypiasz.
Życie, zdrowie i szczęście.
Przyznaj, że nie sypiasz.
Jeśli wyjdziemy na świeże powietrze
Zamiast traktować mnie jak g**no
Weź moją dłoń
Jeśli nie, to po co jesteśmy?
Poza imprezowaniem
Człowieku,ja juz bylem na wielu Zobaczymy się jutro.
I jeśli liczę i wciąż będę liczyć na Ciebie,
Opowiem Ci moje historie
I będę liczył owce, dla Ciebie
I jeśli liczę i wciąż będę liczyć na Ciebie,
Opowiem Ci moje historie
I będę liczył owce, dla Ciebie
