czwartek, 19 czerwca 2014

Stromae i jego impreza futbolowa...

A wlasciwie nie do konca impreza.
Stromae, o ktorym juz pisalam dwa razy, ale ktory rzeczywiscie zasluguje na to - jego dwie plyty sprzedaly sie juz lacznie w takich ilosciach, ze mozna spokojnie mowic o milionach - wlasnie wypuscil 4 teledysk/singiel. Wypuscil go tuz przed meczem Belgii na Munidalu - bo jest Belgiem i wspiera swoja druzyne, juz spiewal Ta fete przed jednym z meczy...
i tym samym - bo video jest tez z napisami angielskimi - potwierdzil, ze jest geniuszem slowa, i ze do tej pory wszystkie tlumaczenia - polskie na tekstowo, angielskie na innych stronach - sa bledne.
Bo 'fete' to owszem, impreza... ale faire la fete to nie tylko zrobic impreze - to tez - pobic kogos. I to chodzilo. Dlatego teraz - poprawne tlumaczenie! - i kibicujemy Belgom :)
Stromae to mistrz takich gier slownych - zwlaszcza w Formidable - nieprzetlumaczalnym, nie biore sie nawet za to....


Il est l'heure, fini l'heure de danser
Danse, t'inquiète pas tu vas danser
Balance-toi, mais tu vas te faire balancer
Défonce-toi, mais tu vas te faire défoncer

Tu aimerais faire ta fête
Ta mère veut te la faire aussi, ta fête
Le juge voudrait te faire ta fête
Tout le monde te fera aussi ta fête

Tu sors trop, du moins c'est ce
qu'ils disent
 Ils parlent trop, c'est pourquoi tes oreilles sifflent
 A qui la faute ? C'est la faute à autrui, hein ?
 C'est les autres, toi tu n'as qu'une seule envie
Nadszedl czas, czas przestac tanczyc*
Tancz, nie martw, bedziesz tanczyc.
Zlap rownowage, ale i tak bedziesz rzucony**
Pij, ale i tak Cie pobija...***

Ty chcialbys zrobic impreze,
Twoja matka, ona by cie chciala pobic****
Sedzia tez chce ci dac nauczke
Caly swiat chce cie wkurzyc.

Wychodzisz za duzo, w kazdym razie
oni tak mowia
Oni za duzo mowia, dlatego Cie uszy pieka.
Czyja to wina? No przeciez to kogos innego..
To ich wina, ty tylko chcialbys...

*Nawiazanie do pierwszego hitu Stromae - Alors on dance. Ta fete otwiera Racine caree, czyli album po przerwie..
** Podwojne znaczenie balancer.
*** Podwojne znaczenie defoncer
**** Podwojne znaczenie faire ta fete. Nie tlumaczone, ze 'matka chcialaby Ci tez zrobic impreze' tylko 'Zeby pobic, dac ci nauczke, wkurzyc'

Tak krotki tekst, takie problemy :)

poniedziałek, 9 czerwca 2014

Czekanie me to Ty...

..czyli interpretacje polskie legend muzyki francuskojęzycznej Michała Bajora. Część I. Plus moje bolączki związane z tłumaczeniami. <pominąć pierwszą część proszę, jeśli nie chcecie moich wynurzeń>

Mamy, jako Polacy, coś takiego, że lubimy starszą muzykę francuskojęzyczną. Jak możecie się przekonać, ja wolę osobiście tą nowszą, tą bardziej popową, nadal z tekstem, ale bardziej jednak.. nowoczesną. Rodzice i dziadkowie donieśli mi jednak, że ta starsza, te legendy, te piosenki 'aktorskie', interpretacyjne robiły karierę. Zresztą, jak nie znać i nie kochać Edith Piaf czy Jacques'a Brela - Belga jak Stromae :)
Na pewno znałam wcześniej Non je ne regrette rien, ale już pisałam, że ja muzykę francuskojęzyczną polubiłam od Garou - i raczej do przodu odkrywałam te nowe piosenki, ale rozumiem, dlaczego można zakochać się w legendach.
Wielu aktorów, piosenkarzy mierzyło się z piosenkami francuskimi w języku oryginalnym - z akcentem bądź nie... - i z polskimi tłumaczeniami, na przykład Wojciecha Młynarskiego. Z całym szacunkiem, tłumaczenia może oddają klimat, ale osobiście wolę tłumaczenia dosłowne, nie poetyckie. Co mi z tego, że tłumacz - interpretator poetyko odda klimat piosenki, gdy ja chcę poznać znaczenie danego słowa?? Tak mi to przeszkadzało w tłumaczeniach angielskich piosenek, tak mi to przeszkadza we francuskich tekstach. Doceniam kunszt interpretatora, ale... wolę tłumaczeń dosłownie - zgodnie z tekstem. Co autor miał na myśli - to już doceniam analizie tekstu - nie wolnej woli tłumacza. U mnie raczej licencii poetici nie zaznacie.

Co pisząc, przechodzę do głównej części, czyli o czym ta notka miała być. Zapewne spotkaliście się z Michałem Bajorem, Neronem z Quo Vadis, co by o nim nie mówić - Artystą, świetnym interpretatorem piosenki szeroko pojętej jako aktorska, czyli po prostu utworów z tekstem ciut ambitniejszym od "Ja uwielbiam ją, ona tu jest.." (pozwólcie, że nie skończę). Pan Michał Bajor popełnił płytę pod tytułem Od Piaf do Garou. - i dobrze się domyślacie, że śpiewa na niej piosenki francuskojęzyczne - bo Garou to absolutnie nie Francuz. Nie wiem dlaczego Polacy uparli się śpiewać Je n'attendais que vous, który nie jest najlepszym ani najbardziej popularnym singlem Garou - tu w wykonaniu Marka Torzewskiego:
ale przynajmniej tekst który śpiewa pan Bajor jest bardziej podobny do oryginału Garou:



I tym samym chciałabym przedstawić kilka oryginalnych piosenek śpiewanych przez pana Michała z tłumaczeniami bardzo zgodnymi z oryginałem.
Jak to będzie się odbywać? Link do wykonania pana Michała na Deezerze - o wiele lepszy od Spotify!!!  - video do oryginalnej i moje tłumaczenie. Może być?:)
Pan Michał skowerował aż 25 piosenek, więc przedstawię po dwie, trzy w poście. przynajmniej będę coś publikować na blogu...:D
Z tłumaczeniem Je n'attendais que vous nie będę się wygłupiać, gdy dziewczyny cudowne z garou.pl BARDZO dobrze i dokładnie przetłumaczyły tekst TU. Mam nadzieję, że wybaczą, że zacytuję tylko tłumaczenie:
Czekałem tylko na Ciebie, 
Tylko Ty byłaś moją nadzieją, 
szedłem tak długo, przybywam z daleka, 
świat byli wielki i długa droga do Ciebie.
tu tu tu na Deezerze jest cover przez pana Michała. I porównajcie sobie tekst z tekstem Jacquesa Veneruso - nauczylibyście się francuskiego znając tekst przetłumaczony i zaśpiewany na płycie Od Piaf do Garou? Właśnie :)

Drugą piosenką dziś będzie Nathalie -oryginał Gilbert Becaud - z dedykacją dla wszystkich Natalii, bo wszystkie Natalie są fajne - serio, co tylko nie poznam Natalii, to coraz fajniejsze :)
To jedna z lepiej przetłumaczonych piosenek na płycie pana Michała dokładnie tu możecie jej posłuchać. A oto tłumaczenie dosłowne z francuskiego, dokonane przeze mnie :)

La Place Rouge était vide,
devant moi marchait Nathalie
Elle avait un joli nom, mon guide :
Nathalie.

La Place Rouge était blanche,
la neige faisait un tapis
Et je suivais par ce froid dimanche,
Nathalie.

Elle parlait en phrases sobres
de la révolution d’octobre
Je pensais déjà
Qu’après le tombeau de Lénine,
on irait au café Pouchkine
Boire un chocolat.
La Place Rouge était vide, je lui pris son bras,
elle a souri
Elle avait des cheveux blonds,
mon guide, Nathalie, Nathalie ...

Dans sa chambre à l’uninversité
Une bande d’étudiants l’attendait impatiemment
On a ri, on a beaucoup parlé
Ils voulaient tout savoir,
Nathalie traduisait.
Moscou, les plaines d’Ukraine,
et les Champs-Élysées
On a tout mélangé, et l’on a chanté
Et puis ils ont débouché en riant à l’avance
Du champagne de France et l’on à dansé.

Et quand la chambre fut vide,
tous les amis étaient partis
Je suis resté seul avec mon guide,
Nathalie.
Plus question de phrases sobre,
ni de révolution d’octobre
On n’en était plus là
Fini le tombeau de Lénine
le chocolat de chez Pouchkine
C’est, c’était loin déjà.

Que ma vie me semble vide
mais je sais qu’un jour à Paris
C’est moi qui lui servirai de guide,
Nathalie, Nathalie.
Plac Czerwony był pusty,
przede mną szła Nathalie
Ona miała piękne imię, moja przewodniczka : Nathalie.

Plac Czerwony był biały,
śnieg tworzył dywan
A ja szedłem za nią w tą zimną niedzielę,
Nathalie.

Ona opowiadała w kilku prostych słowach
o Rewolucji Październikowej
Ja już myślałem
Że po zwiedzaniu grobu Lenina,
pójdziemy do kawiarni « Puszkin »
Napić się czekolady.
Plac Czerwony był pusty, ująłem ją za ramię,
uśmiechnęła się
Ona miała blond włosy,
moja przewodniczka, Nathalie, Nathalie ...

W jej pokoju w akademiku
Grupa studentów oczekiwała nas niecierpliwie
Śmialiśmy się, dużo rozmawialiśmy
Oni chcieli wszystko wiedzieć,
Nathalie tłumaczyła.
Moskwa, równiny Ukrainy i
Pola Elizejskie
Wszystko się pomieszało, śpiewaliśmy
A później zanosiliśmy się od śmiechu
przy szampanie i tańczyliśmy

I kiedy pokój opustoszał,
wszyscy przyjaciele wyszli
Zostałem sam z moją przewodniczką, Nathalie.
Żadnych więcej prostych zdań,
ani rewolucji październikowej
Nie byliśmy już tam
Skończony już grób Lenina,
czekolada u "Puszkina"
To, to było już daleko

Jak moje życie wydaje się być puste,
ale wiem, że pewnego dnia w Paryżu
To ja będę jej przewodnikiem,
Nathalie, Nathalie

sobota, 7 czerwca 2014

Jakoś to będzie..

...czyli pozytywny pop przyszłej synowej prezydenta Francji.:)

Mimo że od wydania tej płyty minęło trochę czasu, Joyce nadal gra mi w odtwarzaczu, a że jej historia jest ciekawa, stwierdzam że warto ją przedstawić, żebyście mogli ją poznać - bo warto ;-)
Bo Joyce to artystka z Internetów - jej płyta ukazała się dzięki crowfundingowi, czyli internautów wspierających finansowo projekt. Już kilka razy wspominałam o My Major Company, firmie Roberta Goldmana, którego pierwszym sukcesem był Gregoire - drugą artystką była właśnie Joyce - wtedy 18-letnia dziewczyna, która pisała i komponowała własne piosenki, która swoim delikatnym głosem podbiła internautów, a potem całą Francja. Je ne sais pas, czyli jej pierwszy sukces, śpiewali wszyscy. Spróbujcie po wysłuchaniu nie nucić tego cały dzień... nie da się..:]
Jak widać w teledysku Joyce gra na gitarze, także na pianinie, oprócz tego skończyła studia psychologiczne. Mimo że nie jest chanteuse a voix, czyli z wielkim głosem, jest utalentowanym muzykiem, którego docenił między innymi legendarny gitarzysta grupy Telephone, Louis Bertignac, który zrealizował jej pierwszy album z którego pochodzi też melancholijne Pas besoin de toi..
Oprócz podbijania francuskiej sceny muzycznej, Joyce wydała ... mandaryńską wersję płytę. Tak - artystka dobrze mówi po mandaryńsku i podbiła Hong Kong i Tajwan, gdzie jej płyta była na piątym miejscu, gdzie śpiewała na Nowy Rok Chiński. No zdolne dziewczę...
Joyce w zeszłym roku wydała nową płytę Caractere, którą mogę szczerze polecić. Kasi i jej spanielowi poleciłam Botero - które świetnie się nadaje do skakania - wam polecam singlowy Ca ira - w którego teledysku wystąpiła Roselyne Bachelot, była minister do spraw zdrowia, czy potem do spraw solidarności - bo nie wspomniałam, że Joyce spotyka się z synem prezydenta Francji Hollande'a, i otwarcie go popiera.. -
i piękne nastrojowe Depuis, które łapie za serce..
No i oczywiście tłumaczenie Ca ira..:)

Dis moi que si tu es là ce n'est pas juste
pour mes jolis yeux
Dis moi qu'au delà de ça y'a d'autres raisons
qui te rendent heureux
Dis moi si tu aimes biens bien nos paresses
et nos matins d'amoureux
Dis moi que c'est un début mais que tu vois
déjà la suite à deux

Dis moi que je suis la seule que tu n'aies
jamais autant désirée
Je n'ai pas de rendez vous, plus de rencard
que j'ai envie d'accepter
Avec toi c'est évident je suis prête à oublier
mon passé
J'ai toujours aimé charmer mais peu importe
qu'il n'y a qu'à toi que je plais

Moi je me dis que c'est toi
 Et je sais que tu y crois
Tu es celui qui rythme mes bonheurs,
Qui rythme mes humeurs Juste comme ça
Et je me dis que c'est toi
Et pour la toute première fois
Pardonne moi mes doutes et mes colères
Le temps fera l'affaire Et toi et moi
Oh ça ira

J'aime les airs assurés que tu empruntes
aux plus beaux monuments
Ton regard doux comme un secret
tes caresses aux limites de l'indécent
Tu comprends tous mes silences
chacun de mes petits moments d'absence
Si je vais au paradis j'suis pas sur de voir
la différence

Je me dis prenons des risques
et de toute façon c'est trop tard
Au pire on aura des souvenirs des jolis moments
dans les tiroirs
J'ai peur de ta gentillesse
elle promet tant de bonheur
Oh tu sais j'ai peur 
Powiedz mi że nie jesteś tu tylko
dla moich pięknych oczu
Powiedz mi, że oprócz tego masz więcej powodów, które cię uszczęśliwiają!
Powiedz mi że lubisz nasze lenistwo
i nasze zakochane poranki
Powiedz mi że to początek ale Ty widzisz
już przyszłość razem

Powiedz mi że jestem jedyną
którą kiedykolwiek tak pragnąłeś
Nie mam żadnego spotkania,
ani randki na którą chcę pójść
Z Tobą, to oczywiste, jestem gotowa
zapomnieć o mojej przeszłości
Zawsze lubiłam uwodzenie ale to nic
że podobasz mi się tylko Ty

Mówię sobie że to Ty,
I wiem że w to wierzysz
Jesteś tym, który daje rytm moim radościach
Daje rytm moim nastrojom Tak po prostu
Mówię sobie że to Ty
I to po raz pierwszy
Wybacz moje wątpliwości i moje złości
Czas załatwi sprawę I ty i ja
Oh, jakoś to będzie

Lubię twój pewny siebie wygląd który
pożyczasz od najpiękniejszych pomników
Twoje spojrzenie łagodne jak sekret
i Twoje pieszczoty na granicy przyzwoitości
Rozumiesz moje każde małe milczenie
moich małym momentów nieobecności
Gdybym poszła do raju, prawdopodobnie
nie dostrzegłabym różnicy

Mówię sobie zaryzykujmy i
i tak już jest za późno
W najgorszym razie będziemy mieć dobre wspomnienia
Boję się twojej dobroci,
ona obiecuje tyle szczęścia
Oh, wiesz, boje się

czwartek, 22 maja 2014

Tak jak Ty, czyli opowieści Maitre o Warszawie.

Maitre - czyli Mistrz.
Artysta z Wielkiej Litery.

Wielu piosenkarzy na scenie francuskiej ma korzenie w innych krajach. Charles Aznavour, dziś obchodzący 90 urodziny, pochodzi z Armenii, tak samo jak bohater mojej poprzedniej notki, Patrick Fiori. Patrick Bruel, znany i u nas z filmów Jaguar i epizodu w Sabrinie aktor i piosenkarz, pochodzi z Algierii. O Kanadyjczykach z Quebecu nawet nie muszę wspominać. Ale i nasz kraj ma swoich przedstawicieli, o korzeniach mówi Matt Pokora - miał być następcą Timberlake, we Francji jest nawet od niego popularniejszy, teraz występuje w musicalu o Robin Hoodzie - ale Mistrzem jest Jean-Jacques Goldman.

Jego ojciec był polskim Żydem, urodzonym w Lublinie, który wyemigrował w czasie II wojny światowej, uciekając przed holocaustem. Sam Jean-Jacques nigdy nie był w kraju swojego taty, ale wspomnienia są obecne w tekstach piosenek.  Matka Goldmana była Niemką, jego starszy brat zginął w niewyjaśnionych okolicznościach w Paryżu w 1979, młodszy brat też jest tekściarzem, za to syn JJG założył MyMajor Company, czyli pierwszy taki duży serwis crowfundingu - gdzie internauci finansują wydanie płyty artysty - pierwszy komercyjnym sukcesem wytwórni był Gregoire, od przebojowego Toi + moi.
Sam JJ od zawsze był umuzykalniony. Uczył się gry na skrzypcach i pianinie, słuchał bluesa, folkowej muzyki, założył zespół Tai Phong, aż w końcu jeden z producentów usłyszał jego pierwszy singiel
i się zaczęło. Goldman nie jest najprzystojniejszym mężczyzną, tak naprawdę nie ma mocnego głosu, ale coś w jego głosie, w jego muzyce, jego absolutnej nieśmiałości i skromności na scenie, i przede wszystkim w jego tekstach sprawia, że jest po prostu Mistrzem. Ciężko mi wybrać zaledwie kilka piosenek, które są hitami, dlatego, uwaga, trochę więcej dobrej muzyki, niż zwykle - bo Goldmana się słucha.

La bas - czyli piosenka u góry - to jeden z tekstów, który opowiada właśnie o przeszłości ojca Jean-Jacquesa. "Tam - wszystko jest nowe, wolny kontynent bez krat, tu nasze marzenia są ograniczone/Tu wszystko jest od dawna ustalone, Wszystko zależy od naszego urodzenia, a ja nie jestem dobrze urodzony.."
JJ zapewne słyszał od swojego ojca opowieści, i zapewne sam doświadczył bycia "innym", zamknięcia w ograniczeniu.. Marzył o wolności, o której śpiewał też w Envole-moi :"Nie ja wybrałem życie tu, wśród uległości, strachu czy porzucenia, Wyrwę się stąd, obiecuję ci to, pod wpływem książek pokonam wszystkie strachy."

Goldman, który sam zakończył karierę na początku lat 2000 - i wielu ludzi marzy by wydał chociaż jeszcze jedną płytę i pojechał na jeszcze jedną trasę koncertową - jest też autorem wielu, wielu hitów, znanych też u nas. Kojarzycie Aichę Khaleda? Tak, oryginalnym autorem tekstu jest Goldman. Płyta Celine Dion D'eux i Une fille et 4 types? Goldman. Tak naprawdę dzięki Lucowi Plamondonowi i Goldmanowi właśnie Celine została ikoną francuskojęzycznej muzyki - przepiękne Pour que tu m'aimes encore, którą uczniowie francuskiego - przynajmniej ja miałam ją.. - jako przykład użycia subjonctif czy S'il suffisait d'aimer to piosenki napisane przez Goldmana. JJG pisał też dla Patricii Kaas, Florenta Pagny'ego, John'ego Hallydaya. Dziś ciężko go namówić na pisanie czegokolwiek. Wyjątkiem są... Patrick Fiori i Garou. Elles, czyli singiel promujący nową płytę Patricka, to dzieło Goldmana:vide poprzednia notka, Du vent des mots Garou i Charolotte to też jego tekst.
To Goldman jest też autorem piosenki promującej Les Enfoires, czyli charytatywną akcję wspierającą Restos du Coeur. Kto nie ma dreszczy słysząc: "Dzisiaj nikt już nie ma prawa ani do głodu ani do zimna, do lamusa z "każdy dla siebie", myśląc o Tobie, myślę o sobie/Nie mam recepty na zmianę twojego życia, ale jeśli mogę pomóc przez kilka godzin, to chodźmy", musi nie mieć serca. 25 lat po napisaniu piosenki Restos i Enfoires, i ta piosenka mają odźwięk większy plus que jamais...
We Francji Goldman jest kochany. Ostatnie dwa lata przyniosły dwie składanki Generation Goldman, czyli młodych artystów śpiewających piosenki Goldmana. Nie jestem fanką albumów z coverami, które są na potęgę produkowane we Francji, bo nie ma pomysłów na nowe piosenki, więc nie będę spamować nowymi wykonaniami, zostawię Was z mnie najbardziej poruszającym tekstem i piosenką.. w której jest mowa i o jednym z polskich miast. <moje tłumaczenie, przy którym się spłakałam>
Elle avait les yeux clairs et la robe en velours
A côté de sa mère et la famille autour
Elle pose un peu distraite au doux soleil de la fin du jour
Miała jasne oczy i aksamitną sukienkę,
Koło swojej mamy i rodziny naokoło,
pozowała trochę roztargniona w delikatnym
zachodzącym słońcu


La photo n'est pas bonne mais l'on peut y voir
Le bonheur en personne et la douceur d'un soir
Elle aimait la musique, surtout Schumann et puis Mozart
Zdjęcie nie jest zbyt dobre ale możemy na nim zobaczyć
Uosobienie szczęścia i słodkość wieczoru
Kochała muzykę, zwłaszcza Schumanna,
i Mozarta

Comme toi (x8)
Comme toi que je regarde tout bas
Comme toi qui dors en rêvant à quoi Comme toi (x4)
Tak jak Ty (x8)
Tak jak Ty, której się przyglądam w ciszy,
Tak jak Ty, śpiąca i marząca o czym?
Tak jak Ty (x4)


Elle allait à l'école au village d'en bas
Elle apprenait les livres, elle apprenait les lois
Elle chantait les grenouilles 
Et les Princesse qui dorment au bois
Chodziła do szkoły w wiosce obok
Uczyła się o książkach, uczyła się praw,
Śpiewała o żabach
i Śpiących Królewnach

Elle aimait sa poupée, elle aimait ses amis
Surtout Ruth et Anna et surtout Jérémie
Et ils se marieraient un jour peut-être à Varsovie

Kochała swoją lalkę, kochała swoich przyjaciół
Zwłaszcza Ruth i Annę, a zwłaszcza Jeremiego,
I że kiedyś wezmą ślub, być może, w Warszawie


Comme toi (x8)
Comme toi que je regarde tout bas
Comme toi qui dors en rêvant à quoi Comme toi (x4)
Tak jak Ty (x8)
Tak jak Ty, której się przyglądam w ciszy,
Tak jak Ty, śpiąca i marząca o czym?
Tak jak Ty (x4)

Elle s'appelait Sarah elle n'avait pas huit ans
Sa vie, c'était douceur, rêves et nuages blancs
Mais d'autres gens en avaient décidé autrement

Miała na imię Sarah, nie miała jeszcze 8 lat,
Jej życie było przepełnione słodyczą, marzeniami i białym chmurami
Ale inni zdecydowali je zmienić


Elle avait tes yeux clairs et elle avait ton âge
C'était une petite fille sans histoire et très sage
Mais elle n'est pas née comme toi, ici et maintenant
Miała twoje jasne oczy i była w twoim wieku
Była małą dziewczynką bez historii i bardzo mądrą,
Ale nie urodziła się - tak jak ty - tu i teraz.


Comme toi (x8)
Comme toi que je regarde tout bas
Comme toi qui dors en rêvant à quoi Comme toi (x4)
Tak jak Ty (x8)
Tak jak Ty, której się przyglądam w ciszy,
Tak jak Ty, śpiąca i marząca o czym?
Tak jak Ty (x4)


sobota, 10 maja 2014

Patrick i kobiety jego życia

Dzisiaj dzień największego konkursu muzycznego.. który kiedyś kreował trendy, a dziś.. Znaczy, wiadomo, zawsze jest kilka wersji historii, kilka zdań, zawsze były przaśne występy, nie mnie oceniać. Osobiście, od kilku lat Eurowizji  - bo o niej mowa, jak co - nie oglądam, bo razem kreacji potworów (Lordi sprzed kilku lat) czy discopolowej muzyki nie lubię, ale zdarzają się perełki. I jeśli od kilku lat Francji nie idzie - ostatnie dobre miejsce było Natashy St-Pier w 2001 - o której już pisałam - czwarte miejsce, to w historii zdarzyły się im dobre występy. Ostatnie zwycięstwo mieli w latach '70, ale.. były dobre występy.

Czy dobrym występem był występ Artysty w 1993 roku?
Mnie osobiście śmieszy on ogromnie, sami zobaczcie:
No ale spójrzcie co z tego chłopaczka później wyrosło:n
Tak, będzie znowu o kolejnym artyście z Notre Dame - o moimi crushu od kilku dobrych lat - Patricku Fiori.
Fiori to pół-Ormianin - nauczył się grać na duduku :) -pół-Korsykanin z Marsylii. Jako dzieciak zachwycał głosem na Lazurowym Wybrzeżu, potrząsał bujnymi włosami, aż w końcu znalazł go Luc Plamondon i zaproponował rolę Phebusa - absolutnego łajdaka, ale... no jak go nie kochać?  nie można mu było odmówić talentu. Głos jak dzwon sprawiły, że jak Patrick zrezygnował z musicalu (podobno z powodu problemów z angielskim, jak to Francuz Fiori nie lubi innych języków) miał już publikę i mógł wydać płytę.
Medialny romans z Larą Fabian i całusy w co drugim programie telewizyjnym zapewniły mu ..popularność, no ale po znowu medialnym rozstaniu, Patrick stwierdził, że czas zachowywać prywatność. Był długo z Julie Zenatti (oui, o niej już było) pisali razem cudownie piosenki : vide Si je m'en sors i całe płyty - ale Artysta skupił się na wydawaniu płyt z piosenkami, które mają tekst - od zawsze Fiori współpracuje z Jean-Jacquiem Goldmanem - o tej Legendzie na pewno też napiszę..
Ich trio z Christine Ricol - 4 mots sur un piano - moje tłumaczenie tu - było przebojem na pierwszych miejscach długi czas we Francji
Patrick zrobił też przecudowny album Les Choses de La Vie z piosenkami z filmów. Ojciec Chrzestny:
Parasolki z Cherbourga
czy w duet z Tiną Areną z Fame - uwaga na akcent Patricka :D
sprawiają, że to jedna z najpiękniejszych płyt jakie słyszałam.
Patrick wydał właśnie najnowszy album Choisir czyli Wybrać. Zamówiłam go w przedsprzedaży na stronie oficjalnej, bo zawiera 4 super gorące zdjęcia link do koncertu dla fanów, który odbędzie się w środę nie mogę się doczekać!!11!one i tym samym też książeczkę z tekstami - i spokojnie mogę tłumaczyć. Z tekstów Patricka i Goldmana dużo, dużo się uczę, bo mają sens, trochę gier słownych nieprzetłumaczalnych, dużo fajnego słownictwa. Singiel promujący to Elles - One - oto on i tekst:

C'est cliché démode Dans les rengaines
à deux sous partout
faut-il ajouter d´autres rimes
A ces millions de poèmes Entre nous
C´est du déjà vu Je sais
 Mille fois rebattu D´accord
On n´en peut plus de ces histoires Où
pourtant chacun d´entre nous s´est perdu
mais passent les ans, le temps futile
Que nous reste-t-il Indélébile

Elle
Première et dernière
Sœur, amante, mère
Fidèle lumière
Elle
Dans les nuits trop sombres Elle
Quand tout vacille et s´effondre Elle
Au bout du monde 

Les hommes jouent à la peur,
Au pire, au pouvoir, à mourir,
Au hasard, à se haïr ou se mentir,
au plaisir Les hommes jouent
 Les hommes se toisent, rêvent 
Et boivent et s´autorisent 
Petits soldats dérisoires
 Ils se défient puis se défilent
Les hommes jouent
Mais apres les tombs Et les champs d´horreur
 Au milieu des cendres Et des douleurs

 Elles
Pour nourrir et guérir
Caresser, sourire, Et l´ombre éclaircir 
Elle
Et d´autres ciels à venir
Pour enfanter plutôt qu´anéantir
Et tout reconstruire Tout reconstruire
 Et même
 L´une d´entre elle est la mienne
Comme inespérée, ma providentielle
 Elle fait que ma vie vaut la peine
Elle Mon aile
Stereotypowe, niemodne, śpiewka
warta dwóch centów, wszędzie
Czy naprawdę potrzeba kolejnych rymów
do tych milionów wierszy, pomiędzy nami
uczucie deja-vu, wiem,
tysiące razy przemaglowane, prawda,
Już mamy dosyć tych historii gdzie
każdy z nas się gubi
Ale mijają lata, błahe czasy,
Co nam zostaje niezapomniane?

Ona
Pierwsza i ostatnia
Siostra, kochanka, mama
Wierne światło
Ona
W nocach zbyt ciemnych,ona
kiedy wszystko się chwieje i wali, ona
na końcu świata

Mężczyźni grają o strach,
najgorsze, o władze, o śmierć,
o hazard, o nienawiść o kłamstwo,
o przyjemność, mężczyźni grają
Mężczyźni się oceniają, marzą
i piją i pozwalają sobie
Małe śmieszne żołnierzyki
Rzucają czemuś wyzwanie, potem idą za sobą, mężczyźni grają
Ale po upadku i miejscach jak z horroru
W samym środku popiołu i bólu jest

Ona
Żeby podtrzymać i wyleczyć
Głaskać, uśmiechać się, i rozjaśnić cienie.
Ona
i inne nieba które przyjdą
Żeby bardziej rodzić niż unicestwić
I wszystko zbudować od nowa,od nowa
I nawet
jedna z nich jest moja
Jak zaskoczenie, moja bogini
Ona sprawia że moje życie jest warte poświęcenia, ona, moje skrzydło..
Ona, piękna :)

środa, 30 kwietnia 2014

Ostatni taniec Indili..

... był przepustką do jej sukcesu.
Okazuje się, że dziewczyna, którą słyszałam pod koniec zeszłego roku, a potem odniosła niesamowity sukces we Francji, jest też puszczana w naszych radiach, więc czas nadrobić zaległości i przedstawić piosenkę, która wpada i nie chce wypaść, bo hipnotyzuje.
Indilę, czyli Adilę Sedraię, porównuje się do Stromae - i coś w tym jest. Jej muzyka nie jest płytkim popem, teksty też nie są banalne, a charakterystycznego głosu nie da się pomylić. Jak większość piosenkarzy, dziewczyna ma korzenie algierskie i indyjskie, i to słychać w jej głosie.
Przez wiele lat po prostu pisała dla innych artystów, występowała na featuringu, ale w końcu w grudniu 2013 wydała pierwszy singiel - który hipnotyzuje od pierwszej nuty.
A tekst...?

Oh ma douce souffrance,
Pourquoi s'acharner tu r'commence
Je ne suis qu'un être sans importance
Sans lui je suis un peu "paro"
Je déambule seule dans le metro

Une dernière danse
Pour oublier ma peine immense
Je veux m'enfuir, que tout recommence
Oh ma douce souffrance

 Je remue le ciel, le jour, la nuit
Je danse avec le vent, la pluie
Un peu d'amour, un brin de miel
Et je danse, danse, danse, danse, danse, danse

Et dans le bruit, je cours et j'ai peur
Est-ce mon tour? Vient la douleur...
Dans tout Paris, je m’abandonne
Et je m'envole, vole, vole, vole, vole

Que d’espérance...
Sur ce chemin en ton absence
J'ai beau trimer, sans toi ma vie n'est qu'un décor
 qui brille, vide de sens

Dans cette douce souffrance.
Dont j'ai payé toutes les offenses
Ecoute comme mon cœur est immense
Je suis une enfant du monde
Och, moja słodka udręko.
Walka nie ma sensu, a ty znów zaczynasz.
Jestem tylko bytem bez znaczenia.
Bez niego jestem nieco niespokojna.
Błąkam się samotnie w metrze.

Ostatni taniec.
Żeby zapomnieć o moim wielkim cierpieniu.
Chcę stąd uciec,żeby wszystko się zaczęło od nowa. Och, moja słodka udręko.

Mieszam niebo, dzień i noc.
Tańczę z wiatrem, z deszczem.
Trochę miłości, nieco miodu.
I tańczę, tańczę, tańczę, tańczę, tańczę,

I w zgiełku, biegnę i boję się!
Czy to moja kolej? nadchodzi ból.
W całym Paryżu, porzucam siebie.
I lecę, lecę, lecę, lecę…

Tylko nadzieja.
Na tej drodze twojej nieobecności.
Staram się jak mogę, ale moje życie bez ciebie jest tylko dekoracją,która lśni, pusta bez sensu

W tej słodkiej udręce,
za której wykroczenia zapłaciłam już w pełni.
Posłuchaj jak wielkie jej moje serce
Jestem dzieckiem świata.
Indila 24 lutego wydała album Mini World, który po prostu trzeba posłuchać, który pełny jest wpadających w ucho piosenek. Nowym singlem jest Tourner dans le vide - niesamowicie wkręcający się...


ll était brun, le teint basané
Le regard timide, les mains toutes abîmées
Il taillait la pierre fils d'ouvrier
Il en était fier, mais pourquoi vous riez?

Non ne le jugez pas Vous qui ne connaissez pas
Les vertiges et le labeur
Vous êtes faussement heureux,
vous troquez vos valeurs

Lui il est tout mon monde et bien plus que ça
Seule je crie son nom
 quand vient le désarroi
Et puis tout s'effondre
quand il n'est plus là
J'aimerais tellement lui dire mais
je n'ose pas...

Lui qui me fais Tourner dans le vide, vide
Tourner dans le vide, vide
Tourner dans le vide, il me fais tourner
Dans le vide, vide, vide
Tourner, tourner dans le vide
Tourner dans le vide, il me fais tourner
(Tourner dans le vide) [x7]

 Qui peut bien me dire, ce qui est arrivé?
Depuis qu'il est parti, je n'ai pu me relever
Ce n'est plus qu'un souvenir,
une larme du passé coincée dans mes yeux,
qui ne veut plus s'en aller Oh non
ne riez pas Vous qui ne connaissez pas
Les vertiges et la douleur
Ils sont superficiels,
ils ignorent tout du cœur

Lui c'était tout mon monde, et bien plus que ça
J'espère le revoir là-bas dans l'au-delà
Aidez-moi tout s'effondre
puisqu'il n'est plus là
Sais-tu mon bel amour, mon beau soldat... Que tu me fais
Był brunetem, o opalonej cerze
Wstydliwym wzroku i zniszczonych dłoniach
Ciął kamienie, syn robotnika
Był z tego taki dumny,dlaczego się śmiejecie?

Nie, nie osądzajcie go wy, którzy nie znacie
Zawrotów głowy i ciężkiej pracy
Jesteście fałszywie szczęśliwi
Handlujecie swoimi wartościami

On jest całym moim światem,a nawet więcej
Samotna, wykrzykuję jego imię
Gdy przychodzi chaos
A potem wszystko się rozpada
gdy jego tu już nie ma
Tak bardzo chciałabym mu powiedzieć
Ale się nie ośmielę się 

Jemu, który sprawia, że obracam się w próżni, próżni obracam się w próżni, próżni, sprawia, że obracam się w próżni, obracam się w próżni, próżni, próżni Obracam się, obracam się w próżni, Obracam się w próżni, on sprawia, że obracam się w próżni (Obracam się w próżni)

Kto może mi powiedzieć, co się stało?
Odkąd odszedł nie potrafię wziąć się w garść
Teraz jest tylko wspomnieniem
Łzą z przeszłości uwięzioną w moich oczach Która nie chce wypłynąć Och, nie,
nie śmiejcie się wy, którzy nie znacie Zawrotów głowy i ciężkiej pracy
Oni są powierzchowni
Ignorują wszystko, co związane jest z sercem

On był całym moim światem,a nawet więcej
Chciałabym móc go zobaczyć tam u góry..
Pomóżcie mi, wszystko się rozpada,
bo Jego już tutaj nie ma
Czy wiesz, moja piękna miłości, mój piękny żołnierzu, że sprawiasz..

sobota, 19 kwietnia 2014

Tam, skąd pochodzę...

Nie, to nie będzie kolejny tekst o Gdyni.. acz może trochę..
To będzie kolejna krótka biografia Artystki - i tu nie boję się napisać o Niej z dużej litery - o Julie Zenatti.
Julie, tak jak Garou i Bruno, występowała w musicalu Notre Dame de Paris w roli Fleur de Lys. 17-latka, którą wtedy była, już zachwycała dojrzałym głosem w kontrowersyjnych tekstach Luca Plamondona. Bo jakże inaczej nazwać tekst La Monture "Twoje słowa miłości są obelgami Twoje przysięgi są krętactwami Moje serce staje się już bardziej twarde Stawiam cię pod samą ścianą"?
Po musicalu z Patrickiem Fiori, który grał Phebusa (i o którym zapewne niedługo napiszę!) i z którym w musicalu śpiewała...
Julie napisała i nagrała trzy płyty. Piosenką, którą napisali o czwartej rano w hotelu w Montrealu, stała się wielkim hitem... "Jestem owocem pewnej rany/Tchnieniem zbyt długiej walki/W ciszy i bez obelg/Rosłam w jedwabnych pościelach..."
Jak nie zakochać się w tej pięknej piosence śpiewanej boskim głosem Julie? Szybko młoda piosenkarka zaskarbiła sobie serca francuskiej publiki. Pop rockowe albumy Fragile, Dans les yeux d'un autre i Comme vous zapewniły jej miejsca na listach przebojów, a otwartość w czasie koncertów jak i poza nimi - od samego początku miała dobry kontakt z fanami, zostawała na autografy, odpisywała na listy, a czasami nawet oddzwoniała, gdy zostawiali jej numer telefonu - sprawiły, że publika ją pokochała.
Gdy zawsze mocno chroniący prywatność Julie i Patrick zerwali, Paryżanka zmieniła styl muzyczny. Płyta La boite de Pandore oferuje inne dźwięki, bardziej w stronę R&B, z tekstami bardziej mrocznymi, opowiadającymi już historię dojrzajszej dziewczyny, bardziej doświadczonej w miłości. Na moment też Julie zmieniła kolor włosów i nauczyła się tańczyć :)
Julie pokazała swój charakterek, wie czego chcę i wie jak to wyrażać. Ma swoje zdanie i nie boi się go powiedzieć. Gdy wydawało się, że Francji chanteuses a voix, czyli wokalistki z głosem, śpiewające ballady przeminęły, i były rytmy taneczne, ona wydała płytę Plus de diva, inspirowaną Marią Callas. Julie jest i księżniczką, i Divą - i za to ją kochamy. 
Po urodzeniu córeczki, jurorowaniu w Nouvelle Star, krótkim powrocie z Notre Dame de Paris - byłam, widziałam, Julie ma głos jak dzwon!!! - Artystka wraca.. Tak naprawdę, nigdy nie zniknęła, po wydaniu Plus de diva wydała do kupienia i na naszym iTunesie epkę koncertową, i cały czas była obecna na Facebooku i Twitterze, gdzie pisała z fanami. Ale tym razem Julie wraca - z najnowszą piosenką D'ou je viens - czyli Skąd pochodzę 
I tą piękną balladę, której Julie mogłaby pozazdrościć Adele - cytuję Twittera - Julie powraca z nowymi piosenkami, z płytą zapowiedzianą na październik - i słysząc to, wiem że kolejny raz podbije serce. A o czym mówi D'ou je viens? Sama Artystka mówi, że ..o niej samej. Napisana tekstowo przez Julie, muzycznie przez norweską artystkę Freyę, oddaje przez co już 33-letnia piosenkarka przeszła, i skąd pochodzi. Zresztą... sami zobaczcie <tłumaczenie moje>


Je vais te guider Ne sois pas étonné
Je suis une brune un peu colorée
J'ai déjà aimé J'ai essentiellement pleuré
On pourrait dîner Tu pourrais rester
Je suis jolie même démaquillée
Je suis maladroite mal en mer mal parfaite
 mal peignée

 On va gagner du temps sur les préliminaires
C'est pas la vie en rose
 Mais j'sais je peux te plaire

 De là d'où je viens on parle fort
On s'agite pour un rien sans effort
On cache du chagrin
Déposant la tête entre nos mains
 De là d'où je viens Comme un sort
Je reviens toujours à bon port
 Et choisir où l'on va sans perdre le chemin
d'où l'on vient

 J'ai trente ans passé
 J'lai fais pas je sais
Je suis timide Grande bouche optionee
 Je suis courageuse
 Mais un peu peureuse c'est vrai
Będę Twoją przewodniczką,nie zdziw się
Jestem brunetką, troszkę farbowaną
Już kochałam, i oczywiście płakałam
Możemy iśc na randkę, możesz zostać
Jestem ładna, nawet bez makijażu
Jestem nietaktowna, mam chorę morską,
nie perfekcyjna,źle uczesana.

Zyskamy czas przy przygotowaniu..
To nie będzie życie usłane różami
Ale wiem, że mogę Cię zadowolić

Tam skąd pochodzę mówimy głośno
Wzburzamy się o byle co bez wysiłku
Ukrywamy smutek
Ukrywając twarz w rękach
Tam skąd pochodzę jak los
Wracam zawsze do dobrego portu
i wybieramy gdzie idziemy bez gubienia drogi
skąd pochodzimy

Już minęło mi 30 lat
Nie zrobiłam ich, wiem
Jestem nieśmiały, niewyparzony język w opcji..
Jestem odważna
Ale trochę bojaźliwa, to prawda
Julie, tak jak Bruno, jest dla mnie Artystką kompletną i z niecierpliwością czekam na jej album Blanc..

PS. Nawiązując do tytułu i piosenki, i bloga - ja pochodzę z Gdyni.. a tak naprawdę z Rumi, tam mieszkałam przez pierwsze lata życia. Julie z Paryża. A Wy? :)