Zapomnij mnie...

On défie l’ennui du monde à nos grès Le soleil s’éteint sur nos destins On court à l’échec, à perdre au pire J’ai cru que tu m’aimerais pour un temps Mais laisse-moi tomber, laisse-nous tomber Laisse la nuit trembler en moi Laisse-moi tomber, laisse-nous tomber Cette fois Et oublie-moi Parcours ces flots, efface mes pas Car c’est le temps, c’est le temps qui nous guidera J’ai vu tes peurs se cacher près de notre passé Et laisse-moi seul, laisse-moi loin de tes côtés De tes côtés De nuit on vit Sur cette lune on danse C’est à ces moments qu’on sent nos vies La verve qu’on avait reste dans les fonds d’un fleuve qu’on atteindra plus jamais

Sprzeciwiamy się nudzie świata według własnego uznania Słońce zachodzi na naszym przeznaczeniu Biegniemy na wprost niepowodzeniu straty w najgorszym wypadku Wierzyłam, że pokochasz mnie na jakiś czas Lecz pozwol mi upasc, pozwol nam upasc Pozwól nocy drżeć we mnie Pozwol mi upasc, pozwol nam upasc Tym razem I zapomnij o mnie Przemierz te fale, zatrzyj moje ślady Ponieważ to ten czas, to ten czas Który nas poprowadzi Widziałam twoje obawy skryte obok naszej przeszłości I pozostaw mnie samą, pozostaw mnie daleko od siebie Od siebie W nocy żyjemy Na tym księżycu tańczymy To te momenty, w których czujemy, że żyjemy Zapał, który posiadaliśmy, spoczywa w głębiach Rzeki, do której już nigdy nie dotrzemy