poniedziałek, 20 kwietnia 2015

Istnieje zycie po The Voice - Louane

Druga edycja francuskiego The Voice przyciagnela wiele mlodych osob - duzo 16-latkow, ktorzy juz mogli startowac w normalnej, nie tylko dzieciecej edycji, chcialo sprobowac swoich sil przed jurorami.
Jedna z tych 16-latek byla Louane - Anne tak naprawde. Startowala w roznych dzieciecych konkursach, programach, festiwalach.
Jej ulubionym piosenkarzem byl Louis Bertignac, ukochany wokalista jej zmarlego Taty. Spiewajac Un homme hereux sprawila, ze odwrocili sie wszyscy, a biedna dziewczyna az sie poplakala i rozstrzesla gdy zobaczyla swojego idola. Oczywiscie ze wybrala Louisa
W The Voice doszla do pol finalu, do finalu z ekipy Louisa przeszla Lois, ale Louane dostala duzo propozycji po programie. W tym - zagranie w filmie!
La Famille Belier - do nas wedlug Filmweba film powinien wejsc 29 maja pod tytulem Rozumiemy sie bez slow - opowiada o rodzinie gluchoniemych mieszkajacych w jednej z miejscowosci we Francji, ktorych tylko corka slyszy i sluzy za tlumacza. Corka, grana przez Louane, nie dosc ze slyszy - ale i ma talent muzyczny - dostaje propozycje wyjazdu do profesjonalnej szkoly w Paryzu, co stawia ja przed dylematem.
Louane dostala solowki na wiekszosci utworow z soundtracku. Jej cover Je vole Michela Sardou szybko wszedl na listy przebojow i dlugo tam zostal.
Oprocz tego - jej gra zostala doceniona przez francuska Akademie - dostala Felixa na rozdaniu Cezarow za najlepszy debiut. Nagrode zadedykowala swoim zmarlym rodzicom - w ciagu 2 lat stracila i Tate, i Mame.
W marcu wyszedl jej debiutancki album - Chambre 12 - z piosenka Jour 1
I moim absolutnym faworytem - Avenir. Nie lubie wersji radiowej, ale teledyskowa wersja tej piosenki jest cudowna.
Album juz jest pokryty platyna, a Louane ma zaplanowane kolejne koncerty.

Partie loin derrière,
Sans trop de raison,
Tu m'as laissé hier,
La fin de la saison.

Je ne veux plus savoir,
On s'est éloigné,
Tu ne vas plus m'avoir
Et tout est terminé.

 J'espère que tu vas souffrir
Et que tu vas mal dormir,
 Pendant ce temps j'vais écrire,
Pour demain, l'avenir!
 Pour demain, l'avenir..

 Partie pour un soir,
Juste lui parler,
Au fond d'un couloir
Tu voulais allé-é.

Hypocrisie d'un soir,
Les verres sont cassés.
 Envolés les espoirs
Et nos coeurs défoncés.

Partie seule dans la rue,
Je cherche mon chemin.
Je n'le trouve plus,
Il me parait bien loin.

Je t'ai oublié,
Tu n'me fais plus rien.
Et je pars voyager
 En pensant à demain. 
Odeszlam daleko w tył,
Bez większej przyczyny,
Zostawiłeś mnie wczoraj,
Na zakończenie sezonu.

Nie chcę już wiedzieć,
Oddalilismy sie
Nie będziesz mnie już mieć
I wszystko jest skończone

Mam nadzieję, że będziesz cierpiał
I bedziesz źle sypiał,
W tym czasie ja będę pisać,
Do jutra, na przyszlosc!
Do jutra, na przyszłośc...

Wyszlam tylko jednego wieczoru
Tylko by z nim porozmawiać,
Na koniec korytarza
Chciałeś pójść.

Hipokryzja jednej nocy,
Szklanki są rozbite.
Nadzieja przepadła
A nasze serca przedziurawione.

Poszlam sama ulica
 Szukam swojej ścieżki.
Już jej nie znajduję,
Wydaje mi się bardzo odległa.

Zapomniałam o tobie,
Nie masz już dla mnie znaczenia.
I wyruszam w podróż
Myśląc o jutrze 

1 komentarz:

  1. Wreszcie trafiłem na ten materiał. :)Akurat moim zdaniem Avenir to najsłabszy utwór, zwłaszcza w wersji "dyskotekowej".
    Pozdrowienia

    OdpowiedzUsuń